Solo zamachnęła się kilka razy pochodnią, próbując odepchnąć od siebie wściekłego wilkołaka, lecz ogień najwyraźniej nie robił na nim wrażenia. Jeden cios ostrych jak brzytwa pazurów odrzucił improwizowaną broń dziewczyny na kilka metrów. Wojowniczka zacisnęła zęby, tłumiąc w sobie krzyk paniki. Postanowiła tym razem złapać za swój miecz i tarczę.