Amon

Jason pokiwał tylko głową. zaparkował w tylnej uliczce i zabrał ją na rekach, owiniętą w jego sweter i marynarkę, tylnym wejściem. Maher trzymał ją nawet otwierając drzwi do jej apartamentu. postawił ją ostrożnie dopiero na progu łazienki, gdzie też zostawił ją samą.


Biorąc kąpiel, Tamara stwierdziła, że po zmyciu brudu i zaschłej krwi. Na jej ciele nie ma zupełnie żadnych ran! nic. Pamiętała przecież, że wcześniej była podrapana i pokaleczona. Teraz, gdy dotykała kolan czy pleców, czuła jedynie ukucia bólu, w miejscach gdzie powinny być rany. A może tylko jej się wydawało że miała jakieś rany? Zauważyła jednak, że jej skóra jest bledsza niż wcześniej. Uczucie chłodu ucichło gdy znajdowała się w gorącej kąpieli (nie tknęła nawet kurka z zimną wodą. Ale przecież niemożliwym było by kąpać się we wrzątku - zapewne hotelowy bojler po prostu nie wyrabiał przy tak niskich temperaturach za oknem). Jednak gdy tylko wynurzyła się z wanny, nieprzyjemny chłód zaczął powracać. Zupełnie jak w czasie grypy - ciepło zdawało się uciekać z niej przy każdej nadarzającej się okazji, niczym para z termosu.

Z łazienki były drzwi do garderoby, więc Tamara mogła ubrać się w co tylko chciała, zanim weszła do pomieszczenia w którym znajdował się Maher. Mężczyzna siedział rozparty na fotelu z marsową miną. na stoliku obok leżał pistolet, dwie szklanki i butelka.

Kiedy mężczyzna usłyszał, że kobieta się zbliża, napełnił obie szklanki, swoją opróżnił do połowy niemal natychmiast.


W czasie gdy Maher niósł cię przez hotel, przyszedł do ciebie sms z numeru Vadima:

Ma$a? z ni#m nie rozm@wiaj! jest^m cał# t*lko zimno jak ch\j. Po`taram s]ę by- jutro. A+e jak mnie nie bed9e, n7c nie mów O;cu.

Jeśli pokażesz wiadomość Maherowi, ten zauważy, że nie wiesz nawet czy to napisał Vadim.
Pozostaje cie zdecydować co zrobisz z tą wiadomością, możesz pozwolić by Jason zawiadomił menagera tak jak mu poleciłaś, możesz też zmienić zdanie.

 

__________________
Our obstacles are severe, but they are known to us.