- My? My się nigdy nie gubimy. Mieszkam kurwa tutaj i oprowadzam mojego przyjaciela po naszym zasrajdołku. Guza szukasz czy sobie jaja robisz? Od Khazada chcesz toporem wyrwać czy jak? - Horst uśmiechnął się ironicznie obserwując uważnie trójkę napastników. Miał nadzieję, że jego szerokie rondo kapelusza zasłania twarz na tyle, by nie ujawniać oczu. W oczach zawsze można było wyczytać kłamstwo, a ludzie ulicy od razu wyczuwali wszelkiego typu kapusiów czy wtyczki. Wręcz byli na to wyczuleni. A Horst kłamał właśnie bezczelnie, patrząc bandycie prosto w oczy. Zgubił się, i to cholernie. Najwyraźniej rajfur który wskazał im drogę był z szumowinami albo w zmowie, albo wyjątkowo kiepsko go zrozumieli. W każdym razie tkwili w tym parszywym zaułku, z trzema obwiesiami na karku - gotowymi zabrać co najmniej sakiewki. - Szukamy was właśnie. Podobno czai się na was kordegarda. Że niby ograbiliście tu kogoś, i nie podzieliliście się z nimi. Pierdolone psy, zawsze biorą co im pasuje - szlachcic spróbował najlepszej broni człowieka - blefu. Rozlew krwi był mu nie na rękę, bo przynosił jedynie niepotrzebny rozgłos i stanowczo za dużo pytań. Komplikacje związane z ewentualnymi ranami również. Widząc, jak prowodyr waha się, szlachcic postanowił postawić wszystko na jedną kartę - No, ruszże się człowieku i spierdalaj! Wiejcie stąd! Oni zaraz tu będą! - Horst rzucił na bok głową udając, że zerka za plecy, spodziewając się nadciągania wymyślonego patrolu straży. Jednocześnie szykował jednak broń do wyjęcia, gotując się na ewentualne starcie.