Ulli

Niziołek prychnął gdy Seth czy to naturalnie, czy w sposób zamierzony zapomniał jego imienia. "Zaprosił a nie wie kogo i dlaczego? Chociaż patrząc po większości tych gęb to całkiem możliwe."

Widząc, że Baryła wychodzi pospiesznie zerwał się i również ruszył do wyjścia.

-Dziękuję za gościnę i żegnam. Świetny pomysł Seth z zebraniem nas wszystkich razem. Teraz wystarczy, że ktoś z "Kołczanów" podkupi jedną osobę z tu obecnych a wszyscy szpiegujący dla ciebie dadzą gardło. Kolejny raz utwierdziłeś mnie w przekonaniu, że gildie złodziejskie i gangi są dla frajerów.

Miał w nosie co Seth sobie o nim pomyśli. Nie szanował go nigdy. Liczył się z nim ze względu na pieniądze i wpływy którymi dysponował. To że ktoś taki osiągnął tak wysoką pozycję w Mordheimskim półświatku bardzo źle świadczyło o tutejszych przestępcach a dokładnie o ich inteligencji. No ale skoro kilku silnorękich z getta było w stanie zatrząść całym miastem i wejść w posiadanie niemal tysiąca sztuk złota...

Absurdalną "prośbę" Setha i całą jego opowiastkę Udo uznał za znak od Pielgrzyma. Oto kolejny raz bogowie się do niego uśmiechają. Osiemset sztuk złota to akurat tyle ile potrzebne jest na otwarcie porządnej restauracji w Marienburgu. Tam z pewnością nikt nie zwróci uwagi na bretońskie monety i nie będzie kręcił nosem na niziołka. Żal mu trochę było Bernharda i gospody "Kielich i Kozioł", ale nie mógł tu pozostać. Tacy jak Seth zawsze by się nim wysługiwali, bo stał się zbyt znany. Nigdy tu nie rozwinie skrzydeł.

"Tak, koniecznie rozmówić się z Bernhardem i zabrać swoje rzeczy. Nie mogę go narażać."

Póki co jednak dreptał żwawo za Baryłą i jego kompanem pykając z fajeczki. Chciał się dowiedzieć, gdzie zmierza. Nie ulegało wątpliwości, że Kicher miał największe szanse wkraść się w łaski "Kołczanów" i mógł to zrobić najprościej. Wystarczyło się do niego przykleić. Nie było to trudne bo ludzie zwykli chodzić z wysoko zadartymi nosami, trzeba było tylko uważać, by nie zostać rozdeptanym.

 

__________________
Zawsze zgadzać się z Clutterbane!