Keiko spóźniła się trochę, Arthur cierpliwie czekał na nią przed wejściem do rezydencji. Trochę czasu zajął mu dojazd, ale o dziwo o tej porze w centrum Nowego Yorku nie było korków.
***
- No hej rzuciła do Arthura, kiedy w końcu go znalazła. Pocałowała chłopaka na przywitanie.
– Wyglądasz w tym koszmarnie – stwierdziła z brutalną szczerością.
–Idziemy? Jakiś plan?
Widząc Keiko, Arthur uśmiechnął się na przywitanie. Słysząc jej uwagę krytyczną uwagę, zaśmiał się i odpowiedział dziewczynie.
- Tak wiem, nic na to nie poradzę tylko to miałem w szafie. A po za tym i tak zawsze wyglądam jak totalny geek, więc nie ma się czym martwić.
Potem Arthur spojrzał zniecierpliwiony w stronę drzwi rezydencji i powiedział.
- Idziemy nie ma co czekać i tak jesteśmy spóźnieni, mam nadzieję że inni są już na miejscu. A i od tej chwili chyba powinniśmy udawać rodzeństwo, według planu ja spróbuję zaznajomić się z Pan domu - sztuka to nie jest moje hobby, ani tym bardziej rozpieszczone dziewczyny. - Spoko, spoko rzuciła Keiko. Sztuka ani rozpieszczone dziewczyny również nie zaliczały się do jej hobby.
- Pogadamy o sporcie. Sport wszyscy lubią uśmiechnęła się zachęcająco .
Arthur zaśmiał się na słowa dziewczyny i odpowiedział.
-Sport? Czemu nie to temat tak popularny jak rozmawianie o pogodzie. W każdym razie u większości facetów, jak nie wiesz o czym porozmawiać zapytaj się o wrażenia z ostatniego meczu New York Giants.
Keiko spojrzała na chłopaka, zdziwiona, usilnie starając się nadążyć za tokiem jego rozumowania.
-No chyba że trafisz na jakiegoś Anglika, wtedy warto zapytać się o krykieta czy też piłkę nożną. Dodał Arthur z sarkazmem w głosie.
Sarkazm był już poza zasięgiem możliwości percepcyjnych dziewczyny.
Czyli najpierw poznać narodowość, potem pytać o wrażenia z giganta w Nowym Jorku , chyba że Anglik, to o krykieta.
- Jarzę uśmiechnęła się do chłopaka.
-Zgadza się, niestety ta metoda nie sprawdza się u większości kobiet. Wtedy polecam porozmawiać o najnowszych trendach w świecie mody, albo po prostu skomplementować wygląd sukienki czy innego elementu garderoby. To z reguły działa, jeśli nie zawsze pozostaję nam rozmowa o pogodzie.
Keiko pokiwała głową, z namysłem.
- W Hiszpanii mży gdy dżdżyste przyjdą dni - oznajmiła z nienaganną dykcją. - Już jesteśmy świetnie przygotowani, możemy iść. -Tak, nie ma co czekać.
Podeszli do jednego z płócien.
- Głównym celem współczesnych malarzy jest zmuszenie odbiorcy do refleksji i przemyśleń. poinformowała Keiko chłopaka
- Same doznania estetyczne nie odgrywają najważniejszej roli. Odbiorca patrząc na obraz ma zastanowić się nad najważniejszymi aspektami dotyczącymi życia i sfery duchowej. przerwała, żeby zaczerpnąć tchu i rzuciła szybkie spojrzenie na Arthura:
- Zastanawiasz się? Z tego właśnie powodu współczesne obrazy cechują się dużą różnorodnością. Motywy ukazane na obrazach dotyczą aktualnych problemów świata, ale nie tylko. Celem niektórych dzieł jest rozbudzenie nadziei na lepszą przyszłość. W malarstwie współczesnym wykorzystuje się najróżniejsze techniki. Nie zabraknie zatem obrazów wykonanych technika olejną, akrylową czy pastelową. Współcześni malarze nie boją się również eksperymentowania. Być może te czynniki sprawiają, że malarstwo współczesne tak bardzo wyróżnia się na tle pozostałych.
Chłopak uśmiechnął się i zwrócił szeptem się do dziewczyny.
-Widzę że odrobiłaś pracę domową zleconą prze Lewisa.
Po czym już głośniej dodał.
-Rozumiem twój punk widzenia, ale dla mnie i tak nadal większość tych obrazów przypomina kolorowe plamy, jakby ktoś stwierdził że warto powylewać na płótno kilka wiader kolorowej farby i od razu nazwał to sztuką. Nie to nie jest dla mnie, wolę komputery, programowanie i matematyczne problemy niż Sztukę współczesną. Nigdy nie rozumiałem naszych rodziców i ich uwielbienia dla wszelakiego rodzaju artyzmu.
Kiedy znaleźli się w ogromnej sali wypełnionej podekscytowanymi znawcami sztuki i tymi nie znawcami, którzy przyszli tu z powodu zaproszenia albo po prostu z braku innych zajęć, dłuższą chwilę zajęło im zlokalizowanie pozostałej części jednostki. W końcu jednak zaznaczyli wzrokiem pozycje Shadowa i Augury zajętych rozmową z Mainą Penn oraz Elfki akurat odchodzącej od Etasha. Z drugiej strony nigdzie nie mogli dostrzec ani Flameweavera, ani najmłodszej mieszkanki domu. Może zniknęli gdzieś razem?
Arthur rozglądał się w poszukiwaniu Flameweavera i najmłodszej córki Pani Domu, ciekawiło go gdzie mogli zniknąć. Arthur zwrócił się do Keiko.
-Proponował najpierw przedstawić się Gospodarzowi Domu, chyba tak nakazywał by grzeczność. Potem warto chyba zainteresować żeńską częścią rodziny, choć widzę że nasi przyjaciele dobrze sobie radzą. - Dla mnie spoko odpowiedziała dziewczyna.