Niklaus rzucił sie na pomoc nowemu towarzyszowi z duszą na ramieniu przebierał małymi nóżkami ile sił. Jednocześnie bojąc się tego co zobaczy zza rokiem. Bo przeciez – czego nie wiedzieli jego nowi towarzysze – w głębi duszy był pewnie największym tchórzem z nich wszystkich.

Wybiegł jako jeden z pierwszych i w myslał zdążył tylko przeklnąć swoją szybkość gdyż wpadli na bande szczuroludzi.

Niziołek się aż wzdrygnął na ich widok. Na większa reakcje nie było czasu gdyż już byli w zwarciu. Sam nie widział kiedy ale instynktownie wyciągnął sztylet a odrzucił proce.

Z impetem w pełnym biegu rzucił się na śmierdziela ze swoim sztylecikiem.

W międzyczasie modląc się do wszystkich znanych mu bogów by to nie była jego ostatnia przygoda...