| Martwiła się, że to, iż cisnęła krzesłem wywoła burdę, jednakowoż ta i tak by wybuchła dzięki, jakżeby inaczej, upiorowi. Głupiec chce działać sam, jego wola. Jednak tym razem się przeliczył. Na listę wpisała się ona, wojownik którego kostucha chciał zadusić łańcuchem oraz człowiek z dwoma mieczami. A może parą mieczy? W sumie chyba obie odmiany są poprawne. W każdym razie są teraz stadem czy to im się podoba czy nie. A nikt nie ma prawa atakować jej stada.
Z gracją odsunęła się o krok do tyłu, unikając ciosu łańcuchem. Żałosna technika, taka powolna, taki przerost formy nad treścią... Żałosna, nic nie warta ofiara... Kiedy rudy wojownik naparł na żywą pochodnię, zyskała dość wiele miejsca, aby zrobić swoje. Dlatego też pobiegła mu pomóc. Wykonując ostatni sus przestała tłumić w sobie bestię, która i tak prawie z niej wylazła. Z całej siły naparła na miejsce, gdzie żałosna kreatura miała ten swój nędzny uśmieszek. |