Ange nie kupowała tego wszystkiego, myślała zupełnie inaczej niż Frank, choć i tak wielkiego wyboru teraz już nie mieli. Dotychczasowa woda nabrała koloru szkarłatu zamieniając się w krew o charakterystycznej woni. Kobieta w szpitalu naoglądała się jej wiele, jednak to nie oznaczało, że ten widok nie wywarł na niej żadnego wrażenia, bynajmniej. Krew w tak dużej ilości była przerażająca.
Frank, jak na małomówną osobę, gadał bardzo dużo, a nie było na to aż tyle czasu. Indianie zebrani wokół drzewa poczęli skakać w swym tańcu jeszcze szybciej i bardziej ponuro, co wywołało na ciele kobiety liczną gęsią skórkę. "Bobby, gdzie jesteś", przeszło jej przez myśl kiedy zrozumiała, że być może nie będzie już miał kto jej pomóc. Mimo to miała nadzieję, że mężczyzna był bezpieczny, skoro nie wciągnęło go za nią do jaskini pajęczarki, to powinien być.
Ange wzięła w prawą rękę perfumy, którymi w razie niebezpieczeństwa miała zamiar psiknąć napastnika po oczach, zaś w drugiej trzymała myśliwski nóż, mocno zaciskając dłoń na jego rączce. Kiedy Frank ruszył w kierunku drzewa, ona przykleiła się torsem do jego pleców i wyglądała zza jego boku. Nie ufała temu "niby" śniącemu, wydawało jej się, że pajęczarka jest dobra. Może ona zwijała ludzi w kokon, by uchronić ich przed chorym umysłem Indianina? A ci tańczący wokół niego po prostu utrzymywali go we śnie? Przecież Pajęczarka musiała wiedzieć, że Uśpiony jest właśnie w tym miejscu, inaczej nie zrobiłaby dla Ange tej drogi. Tego mężczyznę trzeba będzie zabić... Ale póki co zaufa Frankowi. Miała za mało pewności, aby postąpić pochopnie.