Frodrig pokręcił głową z pobłażliwym uśmieszkiem, jakby chciał wytłumaczyć coś gromadce dzieci, po czym skierował łagodne spojrzenie na hadra.

- Naprawdę nie rozumiecie? Na razie mieszkańcy nic o was nie wiedzą, oprócz tego że jesteście tajemniczymi przybyszami eskortowanymi przez rycerzy Zakonu Niepłonących. Jak myślicie, ile czasu zajmie im dojście do plotek? Jeszcze dzisiejszego wieczora cała wioska będzie huczeć od tego, że wśród nich przechadzają się ci, którzy przeżyli Pożogę, podczas gdy ich krewni zginęli w jej płomieniach. Czy uznają was za mesjaszy, za wybawicieli? Nie, potraktują was jak demony. Będą was chcieli zabić. My oferujemy szybką ewakuację z miasta i przeniesienie do jednej z naszych świątyń przydrożnych, gdzie zwróci się wam ekwipunek i odpowiednio nakarmi. Czy to, że chcemy uratować was od złego, uważacie za bestialską postawę?

- Zgadzam się w zupełności z mistrzem Frodrigiem - podsumował krótko Uther, kiwając głową. Rzucił zniesmaczone spojrzenia hadrowi i rheonce, po czym zwrócił się w stronę Yor'haar Saille: - Nie jesteście nam podlegli, to prawda, ale zakładamy, że nikt z tu obecnych nie stoi po stronie demonicznej i będzie skłonny do współpracy, żeby wszelkie wątpliwości wyeliminować. Sami musicie przyznać, że sytuacja wygląda specyficznie i tylko naukowcy z Aventyret mają wystarczające kompetencje, by sprawdzić was pod kątem tajemniczych mocy, jakie mogły zostać wszczepione w ciała podczas Pożogi. Kiedy wieści się rozejdą, cała kraina będzie świadoma obecności istot, które zdołały przeżyć nieprzeżywalne. Oczyśćcie swoje reputacje i nie pozwólcie im oceniać was według ich własnych poziomów wartościowania, lecz bazujcie na faktach. A te poznacie tylko tam, gdzie pragniemy, abyście się udali.