| Arklem
Stoisz przed wielkimi i potężnymi drzwiami do grobowca. Nie wiesz czy dasz radę je sam odsunąć. Słyszysz szum skrzydeł czegoś wielkiego jest to jedyny odgłos który mąci ciszę nocną.
Katrina
Karczmarz spojrzał na Ciebie wystraszony i powiedział drżącym głosem.
-Nie pani. Ja pani nie widziałem.
Przy wszystkich sześciu stolikach nikt nie siedzi. Karczmarz podchodzi do drzwi i otwiera je kluczem. Przytrzymuj Ci je żebyś mogła przejść.
Barthomeo
Jak w jakimś szale tniesz wampira raz po raz. Po pewnym czasie jego ciało zaczyna szybko gnić. Adrenalina powoli opada i spostrzegasz, że jesteś we krwi. Stoisz tak w zupełnej ciszy.
__________________
[...]póki pokrętna nowomowa
zakalcem w ustach nie wyrośnie,
dopóki prawdę nazywamy, nieustępliwie ćwicząc wargi,
w mowie Miłosza, w mowie Skargi - przetrwamy [...] |