Iwatsu szedł z innymi rozmyślając, korzystając z kojącego wpływu przepięknej przyrody. Nie, aby martwiła go sytuacja. Co to, to nie. Strażnicy wdzięcznie zgodzili się ich eskortować, więc pielgrzym mógł czuć się bezpieczny. Podążali również we właściwym kierunku, a to o wiele lepsze niż błądzenie bez celu. Bardziej niepokoili go inni pielgrzymi. Okazało się, że każdy ma pewien utajony sekret, dla którego podążają do Evereski, tak przynajmniej wywnioskował z tłumaczeń.Nawet Chass, który przed strażnikiem po prostu udawał cwaniaka, musiał mieć coś za paznokciami. Możliwe, że było to na tyle straszne, że żadne kłamstwo nie mogłoby tego przykryć. O ile grzechy jego współtowarzyszy mogły być ciekawe, okraszone najpewniej długą opowieścią przedstawiającą ich osobisty punkt widzenia, nie miało to żadnego znaczenia ani dla Iwatsu, ani dla istoty będącej ich sędzią. Lub katem. To mogłoby też oznaczać, że dobór pielgrzymów nie był przypadkowy.

Zwierz....jego niekontrolowany napad szału w czasie bitwy był..użyteczny tak długo, jak pozostawało się po właściwej stronie broni zwierza. Jednak zastopowanie go, wymagało pewnej strategii. Ronin rewidował właśnie swoją wiedzę wojenną, aby w pełni wykorzystać jego słabość i obrócić na korzyść w walce. Uśmiechnął się na uwagę aarakockry dotyczącą szału zwierza. Tak długo, jak wybór między egzystencją zwierza i jego własną był prosty, nie bał się walki z wielkim brutalem.

- Co jej dolega? - ronin spojrzał pytająco na gnoma. Miał własne zdanie na temat zabierania małych, chorych dzieci w niebezpieczną pielgrzymkę, jednak uznał, że nie byłoby stosowne upominanie gnoma publicznie. Warto jednak było dowiedzieć się, na co dziecko było chore.