| Droga do chałupy
Okazuję się że to co mówią mędrcy o ciężarze geniuszu nie jest jedynie metaforycznym twierdzeniem. Mimo wielkiego wysiłku jakim było dźwiganie rannego w pustynnym skwarze Magnus całym sobą chłoną fascynujące widoki otoczenia za jego czasów archeologia zajmowała się jedynie pałacami i szlachtą nie śniło mu się nigdy że slumsy mogły być tak barwne i pełne życia!
Muzyk uśmiechnął się widząc sytuacje z dziećmi i reakcje Doktora jak widać prawidłowo ocenił jego charakter.
W Domu
Słuchał smutnej historii Imanhotepa z zapartym tchem - To że jesteście geniuszem wiedziałem z kronik historycznych lecz teraz wiem że z was dobry człowiek który mimo upadku i czarnej nocy własnego życia niesie pomoc innym - Powiedział wzruszony dobrocią tego legendarnego człowieka.
Dopiero gdy poczuł ostry zapach zupy zrozumiał jak bardzo doskwiera mu głód o którym do tej pory zapomniał pod nawałem tylu niesamowitych zdarzeń nie był wstanie oprzeć się rozmowie z Egipcjaninem więc jadł rozmawiając choć nie było to zbyt kulturalne
- Naprawdę ? Ja z kolej słyszę w twych ustach o wielki swoją rodzimą mowę a hieroglify czytam również w swoim piśmie choć do niedawna musiałbym je mozolnie odcyfrowywać. Udaje Greka tak naprawdę jestem historykiem i muzykiem z przyszłości pomyślałem że ten strój pozwoli mi się wtopić w tłum na tyle na ile to możliwe ale ku mojemu zaskoczeniu nikt nie zwraca uwagi na dziwaczny ubiór Doktora a on nie utopił się jeszcze w pocie choć nosi czarny strój z podszewką - Odpowiedział.
- Kiedy Doktor odbierał twój list z boku wyglądało to jakby trzech zbirów atakowało starszego Pana no to wkroczyłem i złoiłem im skóry ale okazało się że to trzy wielkie mrówki w przebraniu były i teraz chcą mnie zabić! Czy wszystkie rasy insektów występujące na ziemi mają swoje odpowiedniki w postaci inteligentnych istot z innych planet ? Czy nie zostawię w tym domu zapachu który narazi na niebezpieczeństwo tą miłą kobietę ? - Zapytał z przestrachem.
- Bo widzi Pan Imanhotepie staram się nie zamęczać Pana Doktora pytaniami bo jest mało cierpliwy jak sami zdążyliście już zauważyć choć zdaje się opryskliwy to przecież wcale nie musiał mnie ratować od mrówek ani ciebie od kosmicznych chrabąszczów ale jednak nam pomaga! Przypomina mi mojego profesora od łaciny klasycznej starszy pan nie miał cierpliwości do młodych przygłupich studentów lecz widać po nim było że stara się nam pomóc - Opowiadał jedząc przepyszny gulasz.
- O wielki budowniczy jeżeli wolno mi się spytać ilu niewolników umiera podczas budowy piramid ? Czy macie duże problemy z utrzymaniem ich w ryzach ? Historycy w moich czasach wciąż się o to spierają a najlepiej spytać u źródła skoro mam okazje!- Miło było znaleźć drugą osobę z którą mógł pogadać bo Doktor zdawał się mieć ich wszystkich w głębokim poważaniu choć Magnus wciąż sądził że pod tą skwaszoną maską staruszek skrywa czułe serce. |