Jaracz

- Wystarczy ciało tego szczuroczłeka - rzekł Wolf w odpowiedzi do propozycji Sigrid. - To dobry pomysł. Elfka miała kij. Nadziejmy truchło na kij. Pokrzyczmy jakbyśmy rychtowali się do szarży i sprowokujmy ich do kolejnej salwy. Mają muszkiety więc przeładować nie zdołają jeśli wpadniemy tam zaraz po palbie.

Sam spojrzał na zagrabiony muszkiet upewniając się że konstrukvja w istocie jest podobna do ludzkich strzelb. Pokiwał głową i przewiesił go przez ramię. Był załadowany więc nie sprawdzał dokładnie sakwy z kulami. Po prostu przywiązał ją do pasa. Następne - postanowił - zdobędzie na kolejnych trupach.

Podszedł do ciała elfiej magini i podniósł jej kostur. Wrócił do towarzyszy lecz zanim nabił szczuroczłeka na kij musiał go przyszykować. Mieczem zrobił i pogłebił dziurę w jego brzuchu starając się przy tym nie oddychać lub też brać płytkie wdechy. Mlaśnięcia mięśbi, krwi i wnętrzności potęgowały wrażenie rzeźniczej roboty. Wolf co prawda nie znał się na sprawianiu świniaków lecz niejeden rzeźnik rozprawiał ze świniakami na obejściu swego sklepu. Równie mocno wykręcało żołądek.

- Manfred... łap za kostur. Wystawisz truchło - Rzekł gdy robota w końcu była skończona. - Elena rozpal pochodnię. Rzucisz ją do środka. Może uda się ich jeszcze na moment oślepić. Reszta szykować się do szarży. Żeby nie było ścisku w drzwiach to po kolei. Ja, Sigrid, Galvin, Karl. Youviel ubezpieczaj nas gdyby tamci próbowali uciekać. Wszystko jasne?

Powiódł spojrzeniem po towarzyszach.

- To niech usłyszą zapowiedź własnej śmierci.

Zaczął uderzać mieczem o tarczę. Z jego gardła zaczął dobywać się warkot. Czuł dreszcze przechodzące po całym ciele i słabość żołądka. Pomimo doświadczenia a może właśnie dzięki niemu wiedział że szarża na pozycje strzelców może się skończyć jego śmiercią. Pamiętał jak sam kładł piechurów gdy jeszcze służył w armii. Miał żywą nadzieję że fortel z ciałem się uda.

Warkot zaczął przeradzać się w okrzyk bojowy. Coraz mocniej uderzał mieczem o tarczę. W koncu dał znak Manfredowi by ten wystawił szczuroczłeka na kiju jako wabik na kule. Wolf zaś czekał na huk wystrzałów by puścić sie biegiem na pozycje strzelców.