Ja rzucę swoje spostrzeżenie jako ja to widzę (a jak wiecie technikaliom poświęcam sporo przemyśleń i uwagi. A jest to temat który i tak chciałem opisać):
Istnieje coś takiego jak odległość strzału bezwzględnego. Jak wiemy w odróżnieniu od linii celowania tor lotu pocisku jest parabolą więc jak głosi stare przysłowie "żeby trafić do celu trzeba mierzyć ponad cel". Co w praktyce oznacza że jeśli masz celownik ustawiony na 500m to do tych 500m trafisz powyżej celu a dalej niż 500m będziesz trafiał poniżej. Odległość strzału bezwzględnego to taka odległość na której kula nie przelatuje ani powyżej ani poniżej celu. Większość karabinów wojskowych posiada nastawę celownika tzw uniwersalną (bojową) pozwalającą trafić w cel wielkości człowieka do odległości kilkuset metrów.
ponieważ obraz>1000 słów...
Jak widać korzystając z nastawy uniwersalnej można z dużą dozą prawdopodobieństwa trafić w sylwetkę na typowych odległościach na jakich toczy się walka. Ale czasem będziemy strzelać na większych dystansach albo interesuje nas konkretna lokacja trafienia (np głowa) w takim przypadku trzeba nastawić celownik na odpowiednią odległość (którą wcześniej trzeba zmierzyć bądź ocenić) na której tor lotu pocisku przecina się z linią celownika. Potem dochodzą jeszcze zmienne jak wiatr etc.
Czyli w dużym skrócie goła umiejętność broni strzeleckiej to po prostu zręczność z jaką potrafisz wycelować i ściągnąć spust. Zaś wiedza snajperska to umiejętność korzystania z nastaw celownika, oceny odległości siły wiatru etc. Uciekając się do motoryzacyjnego porównania: to jak umiejętność prowadzenia samochodu rajdowego a wiedza jak dobrać opony, przełożenia skrzyni biegów i krzywej mocy silnika pod kątem OS-a
Do używania wiedzy snajperskiej broń musi posiadać nastawne przyrządy celownicze: lunetę bądź celownik mechaniczny (czyli znakomita większość kolimatorów w tym miejscu odpada bo mają stałe nastawienie zgodne z odległością strzału bezwzględnego, podobnie wskaźniki laserowe, już pomijając że są niepraktyczne na większej odległości) i parę segmentów poświęconych na ich ustawienie. Można uznać że strzelec może skorzystać z kogoś bardziej doświadczonego kto poradzi mu jak nastawić celownik (było to dosyć powszechnie praktykowane w armiach - oficer wydaje polecenia nastawienia na dystans i strzelania)
Tak tytułem ciekawostek to w czasie IIWŚ Włosi zrezygnowali z celowników nastawnych w Caracano wychodząc z założenia że podnosi to koszta produkcji i szkolenia żołnierzy którzy w praktyce rzadko korzystają z celowników nastawnych. Podobną drogą poszli potem Niemcy (karabiny dla Volkssturmu) i Japończycy (uproszczone Arisaki)
Edit
Dobry przykład - w pozycji złożonej mamy widoczną szczerbinkę celownika uniwersalnego, zaś w każdej chwili możemy podnieść ramkę celownika suwakowego i nastawić szczerbinkę na suwaku na odpowiednią odległość (i można też podziwiać optymizm z przełomu XIX i XX wieku z celownikiem skalowanym do 2km ale z tym się wiąże dłuższa historia)