W tej walce Manfred wiele nie zrobił. Ot, tylko wystawił truchło i trzymał je przed sobą. To zaś znakomicie spełniło funkcję przynęty przyjmując ogień przeciwnika. Drużyna wykorzystała szansę i rozbiła wrogich strzelców. Najwyraźniej szczuroludzie choć dysponowali rozwiniętą technologią(kolejne muszkiety kazały przypuszczać że ta broń w rękach wroga to nie był jedynie przypadek) nie radzili sobie w najlepiej w otwartej walce.
Po łatwej wygranej Manfred wyszarpał kostrur Lueyaean z trzewi skevena i to było na tyle. Nie mógł się zdecydować na przeszukanie zabitych. Nie ważne jak cenne przedmioty miały by przy sobie. Wizja że znowu natrafił na szpaczeń zbyt go przerażała.
Ruszył dalej. Zrozumiał intencje Wolfa i natychmiast skrył kamień tak by światło nie zdradziło pozycji drużyny. Przytulił się do ściany licząc że trudniej będzie go wypatrzeć a także by zrobić więcej miejsca dla Youviel. Eflia łuczniczka będzie musiała ściągnąć dwa cele i to w krótkim odstępie czasu. Trudne ale długoucha już nie raz udowodniła że jest świetnym strzelcem. Gdyby jednak coś poszło nie tak a skeveny zaatakowały rzuci na nie
Niezdarność a gdyby zdecydowały się uciekać pośle w nie
Magiczne żądło.