| Ja również lubie grać postaciami do mnie podobnymi. Dlatego bardzo często są to postacie albo kenderów, albo o podobnym charakterze. Wesołe, beztroskie, gadatliwe, takie szczęśliwe dzieci. W sesjach pbf mam już postacie bardziej różnorodne, ale to dlatego, że taka gra bardzo się różni od gry w realu. Wtedy bardzo często tworze postacie poważne ( ale nie bardzo poważne), staram się wymyślać im ciekawe historie, interesujący charakter. Zawsze jednak mają one coś ze mnie - albo są z zasady miłe, albo kochają przyrodę bądź książki, albo najważniejszą dla nich na świecie rzeczą są ich towarzysze, coś w tym jest.
Postacią, która najbardziej odchodziła od mojego charakteru była postać do Neuroshimy, którą teraz wskrzesiłam na potrzeby jednej sesji pbf. Osobiście jestem ateistką, nie wierze w istnienie żadnych sił wyższych kierujacych czy wpływających na życie człowieka, za to ta jedna postać jest fanatyczną katoliczką... Pamiętam że gdy omawiałam ta postać z moim MG ( zresztą wieloletnim przyacielem, z którym znamy sie prawie na wylot) dziwił się, jak mogę chcieć grać kimś o tak różnych poglądach jak moje. Potraktowała to poprostu jako wyzwanie, nic więcej.
Poza tym, ta postać miała niewiele moich cech charakteru, co okazało sie, wyszło dopiero później.
Jednak poza tym jednym przypadkiem każda moja postać ma coś ze mnie, jeśli nie mnie całą. Lubie grać takimi postaciami, gdyz nie tylko jest to dość wygodne, ale pozwala obserwować człowiekowi jak mógłby zachować się w różnych sytuacjach.
__________________
Każdy powinien mieć motto.
Nawet jeśli jest dziwne:
"I'm greedy, not stupid..."
Widzicie? |