| Cyrus tęsknił za swoją dawną twarzą, dawniej mógł jednym spojrzeniem na kogoś posadzić go na tyłku i sprawić, że ten już na niego wzroku nie podniósł. Strach jaki wywoływała była mu naprawdę na rękę i to często. Nowa twarz irytowała go, ale miał nadzieję iż już niebawem nabędzie kilka nowych blizn.
Gdakający najemnik irytował go i chętnie by roztrzaskał mu butelkę którą miał pod ręką na łbie, ale obiecał sobie nie robić niepotrzebnych numerów. Musiał w końcu urwać się ze smyczy Jedi, którzy zrobili sobie z niego ich własnego, prywatnego psa bojowego. A ani Slevin, ani Cyrus się w takie rzeczy nie bawili - byli wolnymi strzelcami i nie potrzebowali za sobą armii pajaców z laserowymi mieczami. Ale na to przyjdzie czas. Plan się w każdej sekundzie układał w głowie i powoli, powoli rozwijał.
Na zadawane pytania milczał, wpatrywał się tylko w Gaela mętnym, rybim spojrzeniem. Miał mnóstwo czasu do spotkania z informatorem i uświadomił sobie, że nie musi tutaj siedzieć i słuchać zaczepek. Dlatego też wstał i ruszył do drzwi. Choć okolica była raczej średnio przyjazna, już raz Slevin uciekł śmierci spod kosy. Miał kilka kredytów, mógł się zabawić po swojemu, tak jak powinno się to robić na Tatooine. Obstawić coś, kupić coś taniej i sprzedać drożej, wziąć jakąś małą robótkę aby kogoś udusić w ciemnym zaułku albo coś w tym stylu. Może nie miał już swoich dawnych blizn, ale zawsze mógł zrobić sobie tatuaż... A górnicy z tego co pamiętał lubili dziergać na sobie różne wzory.
Potrzebował jak wody czegoś co by go wyróżniało, coś coby mu przypominało o jego dawnym życiu, dawnej tożsamości...
__________________
Po prostu być, iść tam gdzie masz iść.
Po prostu być, urzeczywistniać sny.
Po prostu być, żyć tak jak chcesz żyć.
Po prostu być, po prostu być. |