Ivar

Jednym z ciekawszych epizodów bitwy kłuszyńskiej jest moment gdy złamane pułki szwedzkiej jazdy i piechoty odpływają z pola z bitwy, wojska rosyjskie są praktycznie pobite (choć jeszcze i tak liczniejsze jeszcze od wojsk polskich i można użyć), natomiast najemnicy zachodni wycofują się do zagajnika za polem bitwy.
Są to głównie Niemcy, Anglicy, Francuzi, ich liczba jest równa siłom wojsk polskich, a chorągwie husarskie są już czasem po 8-10 krotnych szarżach wyczerpane.
Jednak bardzo łatwo i po krótkich pertrakracjach siły te poddają się a spora ich część przechodzi na stronę Rzeczypospolitej.
Tu zapewne ( a przynajmniej zaważyły wg mnie dwie dwie sprawy) : działałność tajnych emisariuszy hetmańskich przed bitwą rozprowadzających jego listy i druga być może ważniejsza.
Najemnicy zachodni warowali sobie często prawo po ostatnich częstych a licznych klęskach w polu że walczyć z wojskimi polskimi owszem mogą ale nie przeciwko husarii. A że gros sił %Rzeczypospolitej to husaria dawało im to doskonały pretekst do honorowego wyjścia z tej niezbyt delikatnie mówiąc udanej imprezy.