Kokesz

Bogrim

Khazadzi przytaknęli głowami na znak, że się zgadzają by Johan ich poprowadził.

- Jeśli już mamy się w las ten zapuścić to obejrzyjmy ten dziwny obóz - rzekł Bogrim, jednocześnie skupiając swą uwagę na własnych zmysłach by nie dać się zaskoczyć żadnemu stworowi.

Gdy tak przedzierali się przez gęstwinę Bogrimowi do głowy przyszła pewna nieoczekiwana myśl.

Jak mogłem być tak naiwny...- pomyślał. - Przecież jest to oczywiste, że ten człowiek nie musi być tym za kogo się podaje. - Myślał tak i coraz bardziej był zły na siebie, że dał się wciągnąć w to wszystko. Człowieka tego w ogóle nie znał i w dodatku spotkał go w tym upiornym lesie. Tak z krukami walczył, kilka zabił - ciągnął dalej swoje przemyślenia. - Jednakże nawet dziecko wie, że słudzy Ciemności i Chaosu są wstanie nawzajem się wymordować, by swe cele osiągnąć.

Podążał dalej za mężczyzną, ale jego ufność zmalała. Dobrze wiedział, że nie może już się wycofać. Johan stwierdziłby, że jest tchórzem, a nikt nie mógł nawet choć przez chwilę tak pomyśleć o jakimkolwiek krasnoludzie.

 

__________________
Nic nie zostanie zapomniane,

Nic nie zostanie wybaczone.
Księga Żalu I,1