Tego gaworzenia było powoli zbyt dużo. W pracy nie ma czasu na takie rzeczy. Zwłaszcza w takim budynku.
- Wiesz coś, czego my nie, Awerroes? Jaka cała reszta? Jak rozlokowana po rezydencji? Skoro przysyłają nas po zwłoki jakiegoś szacownego alchemika, to samo to w jakiej chałupie mieszkał... No, nie mieszkał tu przecie sam. A jeśli mordercy kogoś przy życiu jednak zostawili, to taki błąkający się debil mógł nam Kirstin wystraszyć. A ona to mądre stworzenie, wie, że żywy krzywdę zrobić może. Więc bierzcie skurwysyny dobry przykład i ostrożnie do przodu. Tylko znów pytam, którędy? - Dalej już tylko mruczenie dochodziło do uszu porywaczy zwłok. - Zasadzka, matko, pitok w dupie nie zasadzka. Widać, że nieźle porąbani zabijacy tu tańczyli.