Ismerus

Droga do Middenheim zeszła Markusowi na rozmyślaniu. Nie zwracał uwagi na wielkie drzewa, kolorowe liście czy inne skarby lasu, które uwielbiał. Myślał nad swoją przyszłością. Zastanawiał się, co począć, po dotarciu na miejsce. Czas i podróż zlatywały, a on myślał. Rozważał ponowną pracę w tartaku, ale szybko to odrzucił.Pół życia spędził, pracując tam, i nie chciał spędzić drugie tyle na wyrębie drzew. Wydarzenia na wojnie jak i w Garssen uświadomiły mu, że mimo wszystko, mimo swojego uwielbienia do drzew, lepiej czuł się podczas walki.
Następnie wpadł na pomysł łowcy nagród. Ale też szybko to odrzucił. Nie dla niego jest gonitwa czy polowanie na złoczyńców. On lubił bitwę, a nie zasadzki na złoczyńców.
Trzeci pomysł, był o wiele lepszy. I nie odpadł, tak jak poprzednie. A może powinien wstąpić do ochotników? Znów by walczył, służył w armii, a kto wie, może dostał by szybko awans? Zważając na jego udział w wojnie i wydarzenia w Garssen.

Lecz najpierw, trzeba było załatwić stare sprawy do końca. Poszedł wraz z resztą drużyny do świątyni Sigmara. Ojczulek prosił, aby ikona została odniesiona. Podczas samej rozmowy raczej milczał, od czasu do czasu przytakując głową. Nie mniej, ucieszył się z 25 koron, jakie dostali. Wrzucił je do sakiewki, gdzie miło zagrzechotały, wraz z resztą posiadanych monet. Na pewno ich nie zmarnuje, szczególnie że nie miał stałego źródła dochodów.

Wyszedł na zewnątrz. Gdzie się skierować? Co robić? W końcu ustalił, że przydałby się nowy pancerz. I to najlepiej kolczy, żeby móc ochronić się przed ranami. Poszedł do najbliższego zakładu płatnerskiego, gdzie spytał o ceny takich zbroi. Domyślał się, że nie ma tylu pieniędzy, ale chciał się dowiedzieć ilu mu brakuje. Tak spędził najbliższą godzinę, szukając, rozmyślając i pytając.