| - Na zastępy Chaosu dymające w dupsko ciotkę Klotyldę! – zakrzyknął Awerroes. – Przecież to ani chybi herr Schwarzkopf, jeden z najbardziej utalentowanych żaków uniwersytetów w Altdorfie, Middenheim i Nuln! Bez pudła, nie ma mowy o pomyłce!
Mag wpadł w prawdziwy zachwyt. Stary znajomy. Co prawda nigdy nawet nie rozmawiali, ale Awerroes pamiętał Targeina z uczelni altdorfskiej, do której niegdyś przez straszną pomyłkę uczęszczał. Musiał przed sobą przyznać, że widok ten jakoś go ucieszył – wreszcie ktoś znający arkana, z kim można by porozmawiać!
- O ja… niesamowite! Pamiętasz mnie, Targein? Awerroes, uczyłem się w Altdorfie przez jeden semestr. Potem mnie wylali… ale te oskarżenia o nekromancję były nieprawdą! Przynajmniej tak im mówiłem… Ale ty wiesz, przyjacielu, co to oznacza być niesłusznie lub słusznie oskarżonym, czyż nie?
Przerwawszy swój wywód wysłuchał słów Schwarzkopfa, który ewidentnie był bardziej rzeczowy niż Awerroes. Czarodziej słuchał go z pełną uwagą.
- Przybyliśmy tutaj w poszukiwaniu Wielkiego Alchemika właśnie. Z naszych informacji wynika, że aktualnie powinien gryźć glebę (a właściwie deski w swoim domu), ale coś czuję, że może być inaczej. Mylę się? Wymieńmy informację, Targein. Ty nam coś powiesz, my ci coś powiemy, czego być może nie wiesz… a potem pomyślimy, kto kogo będzie ratował. A tak na marginesie – to telepatyczna przestrzeń konwersacyjna? Twoja? Jeśli tak to pełen jestem podziwu. |