Katon spojrzał na Anlafa wypranym z uczuć wzrokiem. Potem się roześmiał.
-Odrobina obłudy jeszcze nikomu nie zaszkodziła, prawda Anlafie? O ile pamiętam, bardzo ochoczo proponowałeś użycie magii aby wywabić żądlaki z ula.O ile pamiętam, to nie oponowałeś, jak Kilgore właził na enta z toporem, pomimo, że miałem zupełnie inny plan ściągnięcia ula. O ile pamiętam, ochoczo wszedłeś z Gurthakiem do jaskini, aby wyrwać pewną roślinę z korzeniami, dzięki której Gurthak jest w takim stanie, a nie innym. O ile pamiętam, nikt z was, włącznie z tobą druidzie nie zapamiętał mojej sugestii, aby starać się nie zabijać nieszczęśników uwięzionych przez tą potworność. Krwawa jatka, którą urządziliście przed jaskinią świadczy o tym, że zbłądziłeś. Coś pominąłem? Bądź łaskaw się nie krępować i mi przypomnij.
O ile pamiętam.....nie zabiłem nikogo czarami na tej wyspie, więc ogranicz uwagi o plądrowaniu i zabijaniu do własnej osoby....druidzie - czarodziej schował spętanego żądlaka.
-Nie szukam "zabawek" druidzie. Nie bawią mnie tandetne błyskotki czy skarby w skrzyniach. Flora i Fauna na tej wyspie to jedno wielkie wynaturzenie i pragnę to zbadać. Gdybyś podążał za głosem rozsądku, pomógłbyś mi zamiast naiwnie sądzić, że odwołasz się do mojego sumienia. Awe był złą, paskudną istotą, pomiotem piekieł który sprzedał duszę jakiemuś potworowi w zamian za moc czynienia chaosu. Spopieliłby Ciebie, albo każdego z nas za obietnicę władzy i mocy. Nie zamierzam po nim płakać, ani tym bardziej sprawiać mu pogrzebu. Natura którą obraził się nim należycie zajmie - Katon podszedł do Anlafa.
-A sam fakt, że przygadało Ci drzewo, nie czyni z ciebie dobrego druida -