| - Na Taala... - wyszeptał Johan... poczuł jak włosy na karku stają mu dęba a on cały aż się zatrząsł przeszyty zimnym dreszczem...
Coś bardzo złego tutaj się dzieje... nawet ten dziki i nierozgarnięty mieszkaniec lasu to wiedział. Czuł magię wiszącą w powietrzu... i wiedział, że trzeba to powstrzymać.
Podniósł się cicho by przyjąć postawę strzelecką, napiął cięciwę... i zebrał się w sobie wstrzymując oddech - tak jak uczył go ojczym.
"Taalu...nieś tą strzałę, niczym wiatr którym władasz."
Rzadko się modlił... to był jego pierwszy raz od wielu dni.
Jednym płynnym ruchem wypuścił strzałę by pomknęła prosto w ramię, którego dłoń trzymała medalion.
__________________
"All those moments will be lost... In time... Like tears... In the rain. Time to die." |