- Prawo chłopa baty brać, prawo pana baty dać - Pierr wstał zza ławy i podszedł bliżej do całego zamieszania. Patrzył z politowaniem na szalonego Kaza i równie naiwnego rzezimieszka po czym ukłonił się szlachcicowi.
Gdzie oni się uchowali?

-Wybaczcie Panie, że moi prostaczkowie obrażają twój majestat. Jestem Pierre de Terrail, z Bayard, kawaler z odległego Carcassone. Obok mnie jest kawaler Gaspard de Prony, również rycerz zacny i szlachcic. Prawo znamy i szanujemy.
Prostaczkowie nie uciekli, a z włości twoich porwani byli przez zbirów siłą. Zbiry nie żyją, a ludzi twoich przyprowadziliśmy do Ciebie, patrząc, aby krzywda Ci się Panie nie stała na mieniu. Nie godzi się bez sądu prostaczków wieszać, jeśli prawa włości nie złamali. Towarzysze moi języki prędkie mają, i pospolite, więc niegrzecznie wyszło. Rozwiązanie miałbym mądre, byś Panie osąd prostaczków swój przemyślał, i na lżejszą karę niż śmierć ją zamienił, jeśli honor twój ucierpiał. Jeśli owo tłumaczenie proste nie zadowala waćpana, i moje przeprosiny szczere za nic masz, każ ludziom swoim atakować. Pilniejsze mam sprawy gdzie indziej, nie będziemy tu gadać po próżnicy -
Pierre poprawił uchwyt na tarczy, założył hełm i położył rękę na rękojeści miecza, gotów do walki.