Louis patrzył na zuchwałość rycerzy i norsa. Zbyt pewni siebie byli. Nie wiedzieli co jest w środku. Może mają jakieś niespodzianki na nieproszonych gości? Lepiej być ostrożnym.
Już miał starać się przemówić im do rozsądku ale Pierr już ruszył z kopyta.
- Niech to szlag.- Zaklął pod nosem i naciągnął łuk. Przycelował w zwierzoczłeka z rogiem. Ten zanim rycerze go dopadną może w róg zawyć i ściągnąć resztę i to niekoniecznie z kurhanu ku uciesze wojaków lecz z głębi lasu. Kiepsko by mieć na plecach tych plugawców.

Celował w spokoju. Łapał oddech. Rytmicznie i oceniał wiatr przez chwilę. Strzała w końcu pomknęła furcząc cicho. Obracała się wokół własnej osi i zbliżała się do przeciwnika ze śmiertelną prędkością i precyzją.

Nim pierwsza strzała dosięgła celu już drugą Coriolis naciągał i przymierzał się do unieszkodliwienia chcącego zagrać na rogu lub jeśli nie będzie potrzeby drugiego chaosyte trafić. Priorytetem było dla łowcy uniemożliwienie za wszelką cenę zagrania na instrumencie. Miał nadzieję, że szczęście mu dopisze i Pani poprowadzi strzały ku celom.