- Pierdol się Svein. - Powiedział poważnie do towarzysza - Jedyną rzeczą, która mogła go wystraszyć to twój paskudny ryj. Zamknij go więc i zrozum, że ta postać mogła być równie dobrze kolejnym pomiotem gotowym nas zmiażdżyć, wciągnąć czy bogowie tylko znają inne okropieństwa. Nasze szczęście, że zniknęła. Iluzjonistę dopadniemy, a twoim szpadlem odrąbiemy mu łeb, będzie bardziej bolało!
Nie dało się ukryć, że Tankred zaniepokoił się zmianą, której poddało się to pomieszczenie. Jarzące się słabo szkiełka, tarcze czy cokolwiek to było, dawało dziwnie sztuczne, nienaturalne światło. To było chyba najbardziej przerażające z całej tej popieprzonej sytuacji.
- Po kiego grzyba żeście tę sukę tutaj zabrali!? - syknął wściekły Tankred, morderczym wzrokiem przeszywając pannę młodą - Jeden pomiot już pogoniłem, ratując swe nędzne życie wyskoczył przez okno. Tutaj zaś okien nie ma. Idziesz przodem dziewucho, o ile dziewuchą jesteś, bo mówili żeś wisiała martwa w szafie. Będziesz robić za tarczę, bo wiedz, że jestem bardzo złym człowiekiem! - obuchem nadziaka brutalnie popędził dziewczynę przodem, idąc za śladami krwi. Ruszył powoli do przodu rozglądając się po korytarzu, szukając dalszych wskazówek dotyczących obecności iluzjonisty.