| Jacek Krzycki
W połowie posiłku jednak zasępił się. Dla lepszego udokumentowania artykułu przydałby się aparat, a on go nie wziął.
Z doświadczenia wiedział, że "dorabianie" potem zdjęć daje marne efekty. Będzie musiał popytać innych gości, w tej materii na mnichów nie miał raczej co liczyć.
Skończył posiłek i wrócił do swego pokoju.
Tu przebrał się i lekceważąc na razie golenie i mycie zastukał do drzwi współtowarzyszy.
Pierwsze dwie próby spełzły na niczym - nikt nie otwierał.
Gdzie ich nosi od rana ? Znikąd nie dobiegały dzwięki gitary, więc chyba przynajmniej jeden wyprawił się gdzieś dalej.
Pozostała mu więc ostatnia możliwość, lecz przed drzwiami Anny zawahał się lekko. Podczas podróży nie zapałali do siebie sympatią i raczej wolałby uniknąć proszenia jej o pomoc.
Ale cóż, tak krawiec kraje... Skoro nie pozostało mu nic innego.
Zapukał... |