- Pewnie, że możemy pójść – rzekł Niklaus i chwycił ramię Ojczulka. Zaczął go ciągnąć w kierunku potwora.

- Duży ten minotraur. Zawsze takie duże są? No i jeszcze ten róg. Pewnie ma jakiś towarzyszy, będzie ich pewnie wzywał. Ilu ich jeszcze jest w okolicy? – paplał niziołek niby do siebie niby do Ojca. Gadał tak by dodać sobie siły.

Gdy znaleźli się bliżej mintraura krzyknął:

- Ejjj Mintraur! Chcemy pogadać? Zgubili my się! Może pan Mintraur powie gdzie tutaj jakaś gospoda jest?

Miał plan że gdy potwór się na niego rzuci ma zamiar się szybko wycofać zza pierwszą linię i tam strzelać z procy do przeciwnika