"Ścieżki przeklętych" [Warhammer 2 ed.] - Strona 22

Ismerus · 09-11-2016, 18:02

Obecność minotaura z lekka zdenerwowała Markusa.
-Minotaury to okropne bestie. Ciężkie do zabicia. Pamiętam, jak raz natknęliśmy się na takiego, przy wyrębie lasu. Połowa z nas zginęła albo została ranna. Musimy uważać, jest bardzo silny.

Przystał na propozycje towarzyszy, by na początku potraktować minotaura strzałami, a dopiero potem zaatakować wręcz.
-Dobra, kiedy wystrzelicie kilka strzał, to ja wyjdę i go zaatakuje. Wy próbujcie obejść go z boku, albo od tyłu. Postaram się skupić całą uwagę na sobie.

Po tych słowach wziął topór w dłonie, ściskając go mocno. Czekał aż towarzysze zaczną ostrzał.

harry_p · 10-11-2016, 11:15

Rubus spiorunował niziołka wzrokiem. Bojąc się odezwać żeby ślepiec nie nabrał podejrzeń.

"Bogowie jego niewyparzona gęba zaprowadzi mnie na stos szybciej niż inkwizycja."

Wziął kilka głębokich wdechów żeby się uspokoić.

- Mnie się coś nie podoba ta jego trąbka na sznurku. Niby sam jest ale może to jakiś róg sygnałowy albo co. Ojcze czy w twojej mocy jest nam pomóc w tej sprawie? Żeby nie zdołał wydobyć z niej głosu?

Ulli · 10-11-2016, 13:35

Kapłan się zamyślił a po chwili powoli skinął głową.

-Mógłbym spróbować zrobić coś takiego synu. Musiałbym się jednak znaleźć w miarę blisko i ktoś musiałby mi pomóc w jakiś sposób zlokalizować cel. Musiałbym go usłyszeć.

Dnc · 10-11-2016, 14:12

- Może po prostu z nim pogadamy? - zaproponował naiwnie Niklaus

harry_p · 10-11-2016, 15:37

Rubus z ulga przyjął że kapłana porzucił temat drugiego czarodzieja. Niemniej jakkolwiek Niklaus był ujmujący tak jego paplanian nie czasem działała mu na nerwy.

- Było by pierwszorzędnie. - odpowiedział kapłanowi - Niby stoi tu sam ale kto wie czy nie ma władzy kogoś wezwać. - Potem zwrócił się do niziołka. - Świetnie że się zgłosiłeś zostać przewodnikiem czcigodnego Odo.

Dnc · 10-11-2016, 17:04

- Pewnie, że możemy pójść – rzekł Niklaus i chwycił ramię Ojczulka. Zaczął go ciągnąć w kierunku potwora.

- Duży ten minotraur. Zawsze takie duże są? No i jeszcze ten róg. Pewnie ma jakiś towarzyszy, będzie ich pewnie wzywał. Ilu ich jeszcze jest w okolicy? – paplał niziołek niby do siebie niby do Ojca. Gadał tak by dodać sobie siły.

Gdy znaleźli się bliżej mintraura krzyknął:

- Ejjj Mintraur! Chcemy pogadać? Zgubili my się! Może pan Mintraur powie gdzie tutaj jakaś gospoda jest?

Miał plan że gdy potwór się na niego rzuci ma zamiar się szybko wycofać zza pierwszą linię i tam strzelać z procy do przeciwnika

Ulli · 10-11-2016, 22:11

Jak postanowił tak zrobił. Niziołek podprowadził ślepego starca kilkanaście metrów w kierunku kurhanu i krzyknął to co zamierzał a następnie tchórzliwie uciekł. Minotaur wytrącony krzykiem z religijnego transu zerwał się na równe nogi i puścił się biegiem w kierunku roztrzęsionego starca rycząc i ściskając w łapach ogromną maczugę.

Odo jak przystało na sługę boga bitwy zachował się bohatersko. Opanował drżenie i wyciągnął rękę w kierunku ryczącego stwora wzywając po raz ostatni swojego boga. Rubus po raz kolejny zobaczył magię sączącą się z rąk starca i płynącą w kierunku stwora. Widział też jak ulega ona rozproszeniu nie przynosząc żadnego skutku. Bestia oparła się magii!

Cios ogromnej maczugi spadł na Oda niczym grom. Starzec zatoczył się i padł na ziemię charcząc. Ramię które przyjęło cios wygięło się w kilku miejscach w których normalnie się zginać nie powinno.

Wtedy padła pierwsza salwa. Trafił tylko kamień wystrzelony z procy Niklausa. Kudłate i okryte skórami cielsko przyjęło uderzenie w taki sposób, że trudno było stwierdzić czy w ogóle strzał poczynił jakieś szkody.

Mając przed sobą leżącego człowieka minotaur wyprowadził dwa kolejne uderzenia. Śmiertelne było już pierwsze rozgniatające czaszkę kapłana jak skorupkę jajka. Kolejne zgniotło klatkę piersiową. Krew i mózg bryzgały w około tworząc makabryczny widok. Markus, Rubus i Rolf skrzywili się ale po chwili udało im się opanować. Niklaus zaś poczuł jak rozpada się jego osobowość. Był w stanie walczyć, ale nie do końca był już tym samym niziołkiem.

Po zamordowaniu kapłana minotaur nieoczekiwanie przypadł do ciała i zaczął łapczywie pożerać to co zostało z jego zwłok. Ten widok był jeszcze gorszy niż sama scena mordu.

harry_p · 10-11-2016, 23:00

- Mam nadzieję że pożyjemy dostatecznie długo żeby zabić tego głupca.

Rubus z wściekłości powiedział na głos to co pomyślał.
Wyciągną kolejną strzałę i strzelił. Zamierzał strzelać tak długo jak się da.

Ismerus · 10-11-2016, 23:20

Śmierć starego kapłana była makabryczna. W okół leżała rozbryzgana krew i tkanka mózgowa. Jednakże, Markus widział gorsze rzeczy na wojnie, dlatego tylko skrzywił się z obrzydzenia. Zbierała się w nim złość. Musiał coś zrobić, dopóki minotaur jest zajęty jedzeniem. Przemknęła mu w głowie błyskawiczna myśl. Mocno zacisnął ręce na toporze i zaczął szarżować na przeciwnika. Zdążył jedynie szybko powiedzieć do swoich towarzyszy:
-Celujcie mu w głowę!

Hakon · 10-11-2016, 23:56

Rolf stał w osłupieniu. Nic nie mógł powiedzieć tak z szokowany był propozycją Niklausa.
Ten poprowadził Odo do Minotaura zadowolony jak dziecko.
- Ale plan był inny? Co Wy do cho...- Nie zdążył dokończyć gdy Kołodziej zakrzyknął do potwora.

Wszystko się działo w ułamku sekund. Hasman z początku wierzył, że skoro kapłan ma moc i częścią go obdarzył to coś wymyśli.
Jednak jego moc na nic się zdała. Hasmans szybko wystrzelił. Jednak za szybko bo strzałą przeleciała obok. Bestia zatłukła ojczulka i zaczynała się brać za żer. Siły, które przekazał przed śmiercią Ulrycowiec chyba powstrzymały przerażenie i panikę w Łowcy bo ten natychmiast zaczął strzelać celniej. Precyzyjniej.
- Celujcie w głowę!- Krzyknął Markus i ruszył do ataku.
- No do cholery! Plan był inny!- Wrzasnął już lekko wściekły Rolf. Czy ten nie widzi, że zmniejsza ich szanse? I czemu w łeb? Przecież tam ma rogi itd. Każdy wie, że krowa czy byk jest tam najmocniejsze.
Hasmans nie zamierzał posłuchać Wagnera i strzelał w bardziej miękkie części ciała bestii. Starał się celnie i precyzyjnie oddawać strzały.

Jak drużynowy wojak starł się w końcu z potworem strzelał już skupiony i uważając by towarzysz ze strzałą w plecach nie padł na ziemię i nie podzielił losu Odo.

10-11-2016, 11:15	#212
harry_p Reputacja: 1	Rubus spiorunował niziołka wzrokiem. Bojąc się odezwać żeby ślepiec nie nabrał podejrzeń. "Bogowie jego niewyparzona gęba zaprowadzi mnie na stos szybciej niż inkwizycja." Wziął kilka głębokich wdechów żeby się uspokoić. - Mnie się coś nie podoba ta jego trąbka na sznurku. Niby sam jest ale może to jakiś róg sygnałowy albo co. Ojcze czy w twojej mocy jest nam pomóc w tej sprawie? Żeby nie zdołał wydobyć z niej głosu? __________________ Jak ludzie gadają za twoimi plecami, to puść im bąka.

10-11-2016, 13:35	#213
Ulli Konto usunięte Reputacja: 1	Kapłan się zamyślił a po chwili powoli skinął głową. -Mógłbym spróbować zrobić coś takiego synu. Musiałbym się jednak znaleźć w miarę blisko i ktoś musiałby mi pomóc w jakiś sposób zlokalizować cel. Musiałbym go usłyszeć. __________________ Zawsze zgadzać się z Clutterbane!

10-11-2016, 15:37	#215
harry_p Reputacja: 1	Rubus z ulga przyjął że kapłana porzucił temat drugiego czarodzieja. Niemniej jakkolwiek Niklaus był ujmujący tak jego paplanian nie czasem działała mu na nerwy. - Było by pierwszorzędnie. - odpowiedział kapłanowi - Niby stoi tu sam ale kto wie czy nie ma władzy kogoś wezwać. - Potem zwrócił się do niziołka. - Świetnie że się zgłosiłeś zostać przewodnikiem czcigodnego Odo. __________________ Jak ludzie gadają za twoimi plecami, to puść im bąka.

10-11-2016, 17:04	#216
Dnc Reputacja: 1	- Pewnie, że możemy pójść – rzekł Niklaus i chwycił ramię Ojczulka. Zaczął go ciągnąć w kierunku potwora. - Duży ten minotraur. Zawsze takie duże są? No i jeszcze ten róg. Pewnie ma jakiś towarzyszy, będzie ich pewnie wzywał. Ilu ich jeszcze jest w okolicy? – paplał niziołek niby do siebie niby do Ojca. Gadał tak by dodać sobie siły. Gdy znaleźli się bliżej mintraura krzyknął: - Ejjj Mintraur! Chcemy pogadać? Zgubili my się! Może pan Mintraur powie gdzie tutaj jakaś gospoda jest? Miał plan że gdy potwór się na niego rzuci ma zamiar się szybko wycofać zza pierwszą linię i tam strzelać z procy do przeciwnika

10-11-2016, 22:11	#217
Ulli Konto usunięte Reputacja: 1	Jak postanowił tak zrobił. Niziołek podprowadził ślepego starca kilkanaście metrów w kierunku kurhanu i krzyknął to co zamierzał a następnie tchórzliwie uciekł. Minotaur wytrącony krzykiem z religijnego transu zerwał się na równe nogi i puścił się biegiem w kierunku roztrzęsionego starca rycząc i ściskając w łapach ogromną maczugę. Odo jak przystało na sługę boga bitwy zachował się bohatersko. Opanował drżenie i wyciągnął rękę w kierunku ryczącego stwora wzywając po raz ostatni swojego boga. Rubus po raz kolejny zobaczył magię sączącą się z rąk starca i płynącą w kierunku stwora. Widział też jak ulega ona rozproszeniu nie przynosząc żadnego skutku. Bestia oparła się magii! Cios ogromnej maczugi spadł na Oda niczym grom. Starzec zatoczył się i padł na ziemię charcząc. Ramię które przyjęło cios wygięło się w kilku miejscach w których normalnie się zginać nie powinno. Wtedy padła pierwsza salwa. Trafił tylko kamień wystrzelony z procy Niklausa. Kudłate i okryte skórami cielsko przyjęło uderzenie w taki sposób, że trudno było stwierdzić czy w ogóle strzał poczynił jakieś szkody. Mając przed sobą leżącego człowieka minotaur wyprowadził dwa kolejne uderzenia. Śmiertelne było już pierwsze rozgniatające czaszkę kapłana jak skorupkę jajka. Kolejne zgniotło klatkę piersiową. Krew i mózg bryzgały w około tworząc makabryczny widok. Markus, Rubus i Rolf skrzywili się ale po chwili udało im się opanować. Niklaus zaś poczuł jak rozpada się jego osobowość. Był w stanie walczyć, ale nie do końca był już tym samym niziołkiem. Po zamordowaniu kapłana minotaur nieoczekiwanie przypadł do ciała i zaczął łapczywie pożerać to co zostało z jego zwłok. Ten widok był jeszcze gorszy niż sama scena mordu. __________________ Zawsze zgadzać się z Clutterbane!

09-11-2016, 18:02	#211
Ismerus Reputacja: 1	Obecność minotaura z lekka zdenerwowała Markusa. -Minotaury to okropne bestie. Ciężkie do zabicia. Pamiętam, jak raz natknęliśmy się na takiego, przy wyrębie lasu. Połowa z nas zginęła albo została ranna. Musimy uważać, jest bardzo silny. Przystał na propozycje towarzyszy, by na początku potraktować minotaura strzałami, a dopiero potem zaatakować wręcz. -Dobra, kiedy wystrzelicie kilka strzał, to ja wyjdę i go zaatakuje. Wy próbujcie obejść go z boku, albo od tyłu. Postaram się skupić całą uwagę na sobie. Po tych słowach wziął topór w dłonie, ściskając go mocno. Czekał aż towarzysze zaczną ostrzał.

10-11-2016, 14:12	#214
Dnc Reputacja: 1	- Może po prostu z nim pogadamy? - zaproponował naiwnie Niklaus

10-11-2016, 23:00	#218
harry_p Reputacja: 1	- Mam nadzieję że pożyjemy dostatecznie długo żeby zabić tego głupca. Rubus z wściekłości powiedział na głos to co pomyślał. Wyciągną kolejną strzałę i strzelił. Zamierzał strzelać tak długo jak się da. __________________ Jak ludzie gadają za twoimi plecami, to puść im bąka.

10-11-2016, 23:20	#219
Ismerus Reputacja: 1	Śmierć starego kapłana była makabryczna. W okół leżała rozbryzgana krew i tkanka mózgowa. Jednakże, Markus widział gorsze rzeczy na wojnie, dlatego tylko skrzywił się z obrzydzenia. Zbierała się w nim złość. Musiał coś zrobić, dopóki minotaur jest zajęty jedzeniem. Przemknęła mu w głowie błyskawiczna myśl. Mocno zacisnął ręce na toporze i zaczął szarżować na przeciwnika. Zdążył jedynie szybko powiedzieć do swoich towarzyszy: -Celujcie mu w głowę!

10-11-2016, 23:56	#220
Hakon Reputacja: 1	Rolf stał w osłupieniu. Nic nie mógł powiedzieć tak z szokowany był propozycją Niklausa. Ten poprowadził Odo do Minotaura zadowolony jak dziecko. - Ale plan był inny? Co Wy do cho...- Nie zdążył dokończyć gdy Kołodziej zakrzyknął do potwora. Wszystko się działo w ułamku sekund. Hasman z początku wierzył, że skoro kapłan ma moc i częścią go obdarzył to coś wymyśli. Jednak jego moc na nic się zdała. Hasmans szybko wystrzelił. Jednak za szybko bo strzałą przeleciała obok. Bestia zatłukła ojczulka i zaczynała się brać za żer. Siły, które przekazał przed śmiercią Ulrycowiec chyba powstrzymały przerażenie i panikę w Łowcy bo ten natychmiast zaczął strzelać celniej. Precyzyjniej. - Celujcie w głowę!- Krzyknął Markus i ruszył do ataku. - No do cholery! Plan był inny!- Wrzasnął już lekko wściekły Rolf. Czy ten nie widzi, że zmniejsza ich szanse? I czemu w łeb? Przecież tam ma rogi itd. Każdy wie, że krowa czy byk jest tam najmocniejsze. Hasmans nie zamierzał posłuchać Wagnera i strzelał w bardziej miękkie części ciała bestii. Starał się celnie i precyzyjnie oddawać strzały. Jak drużynowy wojak starł się w końcu z potworem strzelał już skupiony i uważając by towarzysz ze strzałą w plecach nie padł na ziemię i nie podzielił losu Odo.