TomBurgle

Głos Rixdalla w głowie konstruktu był pierwszą wyraźną myślą. Zebrał szumy z zupy, oczyścił ziarno z plew. Był katalizatorem reakcji. Wcześniejsze składowe zaskoczyły na miejsca i nagle myśli nabrały kształtu słów. Dźwięki wydawane przez towarzyszy okazały się nie być tylko zlepkiem nut.

Ku swojemu zdumieniu auważył że największe stworzenie - shivak, jeżeli dobrze zrozumiał - co chwila "zerka" właśnie na niego. Na najmniejszego, na zamkniętego w klatce i, jak się wydawało, najcichszego w sali. Z czego ostatnie okazało się wcale nie być prawdą. Nie był cicho. Co chwila zahaczał skrzydłami o metalowe pręty zbyt małej klatki. Metaliczne dźwięki drażniły istotę...i kiedy tylko Uli do tego doszedł zaczął tłuc skrzydłami jak oszalały. Byle ściągnąć ją tutaj, jak najbliżej, jeszcze troszkę....
Jest!
Ucapił za czułkę przyciśniętą od zewnątrz do prętów i po raz pierwszy w tym istnieniu zwerbalizował swoją myśl
" Wypuść nas stąd! "

 

__________________
W styczniu '22 zakończyłem korzystanie z tego forum - dzięki!