Na pobliźnioną twarz Mendozy wdarł się uśmiech a to ostatnio niestety nie częste zjawisko ale Carramba miał już dość czekania i szukania informacji. Tych rzeczy nienawidził w tym zawodzie.
Bał się że jego droga Maria, jak nazwał swoją broń na cześć jednego ze swych imion zardzewieje w tej przeklętej pochwie. Tak dawno jej nie używał.

Tym razem los się do nich uśmiechnął. Był pewien że zaraz któryś powie że to Ranald albo inny incaouto ale miał to gdzieś.

- To co hombres? Czekamy aż wypije kilka piwek i jak się pójdzie odlać to vamos companeros! - zaśmiał się radośnie i przy okazji poklaskał sam dla siebie. Jaki on miał excelente humor!