| Oddział wrogich żołnierzy zaczął się zbierać. Uformowali elegancką kolumnę i ruszyli w kierunku miasta. Ich oficer nawet nie zauważył, że na basztach wciąż powiewają dumnie flagi Nuln.
Już mieliście wychodzić z ukrycia, gdy na drodze zjawił się jakiś człowiek. Był szczelnie opancerzony kolczugami, podobnie jego koń. Na pierwszy rzut oka widać było, że to nie był byle jaki rumak. Miał złocistą grzywę, kasztanową sierść, nawet poruszał się jakby... inaczej. Na plecach nieznajomego zauważyliście topór. Był naprawdę ogromny, obosieczny. Oprócz tego widniałą tam też zdobiona szlachetnymi kamieniami rękojeść miecza półtoraręcznego.
Przejeżdżał obok was, gdy rumak znajomego rycerza nastąpił na gałąź. Nieznajomy odwrócił się w waszą stronę. Chyba was zobaczył, ale nie wyjął broni. Gdy wyszliście, zobaczył także wasze przerażone, zakrwawione twarze. Zaczął się śmiać, nie wiedzieliście z czego, ale śmiał się jak wariat. Po chwili przestał. Zobaczył barwy Imperialnych miast na mundurach dwóch żołnierzy.
(Od tej chwili do gry dołącza homeosapiens, jako ten pan na koniu) |