| Aldebrant
-Przepraszam za oschłość mojego przyjaciela, ale proszę mi wierzyć, że noc w Drakwaldzie nie jest kojącym spacerkiem. Spragnieni jesteśmy jadła i napitku. Skoro powiada pan, że karkówka jest taka dobra, to nie możemy wprost się doczekać jej smaku w ustach. Pozwoli pan, że pójdziemy?
Aldebrant ruszył do gospody wraz z towarzyszami.
-Wiecie co? Cieszę się, że już jesteśmy w mieście. Przed nami jeszcze bardzo długa droga. Później pójdziemy może na targ i kupimy jakieś jedzenie. Przy okazji wypytamy jak daleko do następnego miasta i jak będzie wyglądać droga, na co uważać i takie tam. Jeśli będziecie chcieli zrobić jakieś zakupy dla siebie, to zabierzcie mnie. Hoffman czasem wysyłał mnie po zakupy, potrafię się targować. Być może zaoszczędzimy trochę. No, ale póki co naszym celem jest karczma.
Adelbrant niecierpliwił się na samą myśl o jedzeniu jakie zastanie. Zamarzył mu się placek Tilei, jego siostry. Robiła świetne placki. |