Cedryk

Druid posłał kolejny wybuch ognia w upiory tak by nie zranić swoich towarzyszy.
Zwycięstwo było blisko, poprawiło to Jarandowi humor. Zło i głupcy polujący dla zaspokojeni swych niskich żądz zostali pokonani. Na ostanie zdanie „dziwnego” tylko roześmiał się.
- Wszyscy mordercy i złoczyńcy tak mówią, lecz ty już nie wrócisz postaramy się by te ciała do niczego już się nie nadawały. - powiedział gdy skończył się już śmiać.
Gwizdem przywołał Brryka, niepokoił się stanem swojego zwierzęcego towarzysza, lecz wiedział co należy zrobić i jakie czary zesłane przez Mielikki będą tu pomocne i jakie będzie musiał wymodlić.
Pogłaskał Brryka chcąc dodać otuchy towarzyszowi, z którym wielu Margarytów uśmiercił. Potem uśmiechnął się Janelli.
- Można tak powiedzieć. Jarand druid Mielikki, a to mój tworzysz Brryk. Wiem, że ci nieumarli zabili jelenia trucizną, być może byli odpowiedzialni też za inne zabite zwierzęta. Nie ma nic przeciw polowaniom, o ile nie marnuje się darów Mielikki i nie niszczy się ich bezmyślnie.

Rzucił okiem na ciała.
- Zostawić zwierzętom, zakopać albo spalić byle zniszczyć na zawsze. Nie jestem specjalista od nieumarłych, lecz myślę, iż bez ciał nie będą mogli powrócić z martwych. - popatrzyła na Markusa.
- Kapłanie Oghma znasz się na nieumarłych najlepiej, co zrobić z ciałami by się nie powstali znowu? - potem popatrzył jeszcze na broń dowódcy nieumarłych oraz na róg, którym przyzwał upiory.
- Przedmioty tego nieumarłego mogą też być powodem, iż zawsze wracają. Mogą być przeklęte.

Atut ognisty wybuch co rundę w upiory, ale ta by nie zranić swoich towarzysz, jeśli jest to niemożliwe to atakuję z flanki jakiegoś upiora, który już kimś walczy, atak sierpem na który kapłan Mielikki kiedyś rzucił nieustający płomień. Wycofanie Brryka z walki. Mapka walki MG pliz.

 

__________________
Choć kroczę doliną Śmierci, Zła się nie ulęknę.
Ktokolwiek walczy z potworami, powinien uważać, by sam nie stał się potworem.
gg 643974
Cedryk vel Dumaeg czasami z dopiskiem 1975