Największą siłą kapłana w Warhammerze nie jest wcale "magiczność" tej profesji. Kapłan czy nawet zwykły Akolita ma pewną pozycję społeczną - i jak pisali choćby Sekal czy Dhartlach - zwykli ludzie traktują ich inaczej niż typowych poszukiwaczy przygód:
Cytat:
|
Prosty lud Starego Świata patrzy na kapłanów jak na mentorów, nauczycieli, doradców, tych którzy rozsądzają spory i tych którzy wspomagają
|
I wieśniacy zamiast roznieść drużynę na widłach kiedy w karczmie dojdzie do bójki jeszcze przeproszą, gdy akolita Sigmara każe im się rozejść. A może i poproszą, żeby rozsądził spór.
Co więcej, nie tylko tam Kapłan może więcej. Szlachcic z przyjemnością wykopie natrętnego najemnika czy innego rangera ze swoich ziem, a i jeszcze psami na drogę poszczuje. Ale już z takim choćby kapłanem Morra tak nie postąpi. A jeszcze często zapyta o radę.
Kapłan zawsze znajdzie nocleg i poczęstunek, czasem także dla całej drużyny.
Strażnicy w miastach będą go przeszukiwać tylko w wyjątkowych okolicznościach.
Wielu ludzi (BNów) nie chcących rozmawiać i ignorujących nawet postaci z OGD powyżej 60 otworzy się przed kapłanem.
Ba, w miastach zwykle są świątynie. Doskonałe źródła informacji, czasem wsparcia... Jesteś strażnikiem dróg, krasnoludzkim zabójcą trolli, a może podżegaczem? Odźwierny każe strażnikom spuścić Cię ze schodów. Jesteś akolitą (i, przy odrobinie szczęścia, nawet tego boga co trzeba) -
witaj synu. Tu możesz spać, jedzenie podajemy w refektarzu a biblioteka prosto i na lewo, korzystaj ile zechcesz.
Posiadanie akolity w drużynie otwiera wiele drzwi.
I to jest siła kapłanów w Warhammerze, a nie jakaś tam "magia".
[I mowa tu była o akolitach. Profesje zaawansowane, do których bycie akolitą dają dostęp (np. wybraniec boży) mają podobne efekty, tylko kilka(naście/dziesiąt) razy silniejsze.]