| Thomas spojrzał na swoje dzieci.
„Wilki w gospodzie, lisy w kurniku...”
Ta dziwna myśl, która go naszła, nie wiedzieć czemu rozbawiła go... Skinąwszy wilkom by szły za nim ruszył w ślad za Marcelem, rozglądając się gdzie by mogły zacze...
”Dobra, dość... Przestań się zachowywać jak nadopiekuńczy rodzic... Oboje są już dorośli... Mieli już swoje młode, wychowali je, a ty stary pierniku się zachowujesz jakby dopiero co nauczyły się chodzić...”
Przerywając sobie tą radosną połajankę zagwizdał i wskazał las... Oba wilki wnet skoczyły, ciesząc się daną im swobodą... Gangrel nie przerywając swego marszu zerkał w stronę, w którą pobiegły...
”To nie hiszpańskie Spanielle ... Sobie poradzą... „
Jego uwagę przykuł ruch otwieranych drzwi do gospody. Wychodząca z nich Dama o ciemnej karnacji i czarnych włosach w pełni skupiła na sobie jego uwagę. Jej bogate szaty sprawiały, iż wnet uznał, iż jest to jego „Krewniaczka”... Wygładził wąsa i uśmiechnął się odrobinę szczerszym uśmiechem, który wnet przygasł, gdy zza jej pleców wyłonił się Koniecpolski...
”Znowu ten Berserker... Jak się będzie rzucał to mam nadzieje, że Marcel da nam to rozwiązać raz a porządnie...”
Przez chwilę mierzył spojrzeniem niedawnego przeciwnika Grozy...
”Dobrze jednak, że trochę pohasają po lesie...”
Thomas w milczeniu przyglądał się obojgu nowoprzybyłym.
”Ciekawe czy coś pamiętam z lekcji etykiety... No i mam nadzieje, iż mój nowy znajomy dotrzyma słowa i przedstawi nas sobie...”
__________________
Właściwością człowieka jest błądzić, głupiego - w błędzie trwać.— Cyceron
Mędrzec jest mędrcem tylko dlatego, że kocha. Zaś głupiec jest głupcem, bo wydaje mu się, że miłość zrozumiał.— Paulo Coelho |