| - Nie znajdziecie porozumienia - Chass powoli ponownie nabierał rumieńców, gdy magiczna moc zaklęcia Immerala zasklepiła ranę. Nadal pozostawał problem ubrudzonej we krwi i dziurawej skórzni, jednak drobna magia powinna sobie poradzić z tym problemem.
- Dzieli was zbyt duża różnica kulturowa i działając w dobrej wierze, obrażacie się nawzajem, proponuję więc porzućcie ten temat - powiedział do Iwatsu i Ildena jednocześnie puszczając Lorda Nairo.
W istocie, nie pomyśleli o jednym, dość palącym problemie: Musieli się jeszcze wydostać z miasta. Osłabiona moc Mythalu nadal jednak działała, kto wie, czy uda się ją przezwyciężyć magicznym mocom berła? Herold twierdził, że nie, więc pozostawało zabrać je ze sobą i opuścić Everaskę. Tylko jak? Pomysł zabrania Nairo ze sobą miał pewne plusy, ale wystarczyłoby, żeby chłopak podniósł alarm w obecności elfów i zginą marnie.
Musiało być inne rozwiązanie. W każdym ludzkim zamku istniały tajne przejścia i wyjścia z zamku nieznane maluczkim, a przez to również niestrzeżone. Jeśli nie uda się teleportować z grobowca, jeśli tutaj moce mythalu nadal będą ich blokować, trzeba będzie zapytać o takie przejście. Póki co należało związać jeńców.
Chass westchnął patrząc na Lorda Nairo. Żal mu było chłopaka, wiedział doskonale jak skrzywiają mu psychikę i mimowolnie zastanawiał się jak bardzo wpłynie to na jego postawę wobec ludzi w późniejszym życiu. Za 100, może 200 lat?
Nie chciał być tym, który to zrobi, nadal wolał odgrywać rolę dobrego wujka nieświadomego skali występków jakich się dopuścili. Wskazał więc Immeralowi na sznur, by związał obydwu jeńców, zanim postanowią co dalej. |