Otto był dumny z siebie, że czar wyszedł tak okazale. Niestety odpowiedniej reakcji nie zrobił na zielonoskórych. Niby ostrzał był słabszy, ale spodziewał się ich paniki przynajmniej.

Gdy zobaczył, że zbliżają się do zagradzającego drzewa wycofał się do nadbudówki od prawej strony by uchronić się od strzelców z lewej.
Nagle zaroiło się od goblinów skaczących z gałęzi pod którą przepływali. Już miał gotować się do rzucenia czaru gdy łódź zaryła w drzewo.
Część goblinów wleciała do wody. Przynajmniej mniej wrogów na raz będzie.

Stanął i rozejrzał się szukając zagrożenia. Trzymał swój kij i gdy skrzyżował wzrok z jednym z napastników nie czekał długo i posłał żądło w bestię i przygotował się na ewentualne parowanie ciosów. Nie omieszkał korzystać ze swych magicznych zdolności i razić żądłami i innymi czarami.
Wpadł nawet na pomysł by na prawym brzegu od strony reki z której przypłynęli narobić hałasu jaki robi przedzierająca się przez chaszcze armia. Oczywiście jeśli żaden goblin nie będzie chciał w tym samym czasie poderżnąć mu gardła.