Może nie było gorzej, ale na pewno dziwniej. Tak dziwniej, że chyba bardziej być nie mogło...

Ciężko powiedzieć, czy było to jej spełnienie marzeń, czy udręka. Służąca zginęła, żeby oddać jej swoje ciało na zaledwie jeden dzień. Niczyje życie nie było warte tak mało, nawet, jeżeli miała poczuć się jak Disnejowska księżniczka; odwrócona wersja Kopciuszka, która przemieniła się w służącą zamiast księżniczkę.
Była nawet klątwa, którą zdjąć mógł jedynie książę, tylko znowu na zasadzie zamiany kolejności; urodziwy miał zamienić się w bestię - metaforycznie - bo znając czarnoksiężnika, zaklęcie zabijało, albo powodowało niewyobrażalne cierpienie.

Drachia była rozdarta w trzech różnych kierunkach. Z jednej strony stała wierność wobec Shang Tsunga, z drugiej jej własny kodeks moralny - mocno zachwiany tego dnia - a z trzeciej jeszcze jej idol, którego teraz miała podstępnie uwieść i przekląć.

— Ach, żeby ta klątwa była wyłącznie rozterką serca, albo zamianą w łabędzia... — powiedziała sama do siebie, przechadzając się po dziedzińcu.

Chodziła przez chwilę, dopóki nie dotarło do niej, że przecież Johnnego nie będzie w jego komnacie, którą nie tylko zamienił z Raidenem, to jeszcze osobiście ją spopieliła. Wystarczyło zapytać strażnika o drogę, jak to zawsze robiła, kiedy potrzebowała szybko coś lub kogoś znaleźć.

— Ty — wskazała palcem na pierwszego napotkanego wartownika — gdzie teraz mieszka Cage? — Shokanka powiedziała pewnie i z lekką pogardą.

Strażnik jednak nie widział rosłej wojowniczki, a zbyt pewną siebie sprzątaczkę, patrzącą z dumą i trzymającą w dłoni zmiotkę do kurzu.