Mira

Środa, trzeci dzień wiosny, około południa

Szeryf Manhattan ledwo zdążył zrobić rozpoznanie w terenie, gdy od strony wioski nadeszło dwóch krzepkich mężczyzn, a właściwie mężczyzna – miejscowy drwal Adrien Mosse


oraz… ork. O ile ten pierwszy paplał czasem gorzej niż baba, o tyle drugi - Gauthier Verninac był od urodzenia niemową i raczej nie należał do błyskotliwych - nawet jak na swój gatunek. Jego głównym zajęciem było łowienie ryb, które potem wymieniał w miasteczku na inne towary.


Kastor wyjaśnił pokrótce wszystkim – także Redgarowi i Alcestowi na czym powinni się skupić, by znaleźć runy, na których opierała się bariera magiczna wokół wieży. Robota nie była przyjemna, bowiem z nieba zaczął siąpić drobny, bardzo zimny deszcz. Nawet Łowczy, który był przecież przyzwyczajony do ciężkich warunków atmosferycznych, narzekał na tę pogodę by w pewnym momencie – pod pozorem załatwienia od Marianny garnka ciepłej zupy dla wszystkich – zmyć się spod tajemniczej wieży Heidina.

Wydawało się też, że kolejnym, który wymięknie będzie Adrien Mosse – chłopak narzekał praktycznie non stop. Mimo to jednak poszukiwania run trwały i około południa Kastor uznał, że odnaleźli prawdopodobnie wszystkie – a było ich sześć. Teraz tylko musiał w odpowiedniej kolejności je zneutralizować…

Choć Mag tego nienawidził, wszystkie oczy (prócz może golema) wlepiły się teraz w niego. Wszyscy czekali na jego działania i choć nie śmieli go poganiać… czuć było napięcie w powietrzu.

Akurat przystąpił do roboty, gdy przybiegła do nich młodziutka Lisa. Od początku, gdy ją zobaczyli, było wiadomo, że coś niedobrego się stało.

- Tatko! Tatko nie żyje! – krzyczała, choć przecież jeszcze niedawno nie przyznawała się do Grabarza jako ojca – Coś… coś zeżarło mu głowę!

 

__________________
Konto zawieszone.