lastinn - Wyświetl Pojedyńczy Post

Corran · 29-05-2007, 12:58

*Light Side of the Force*

Hoth, ta niegościnna planeta nazywana często lodowym więzieniem zalana teraz blaskiem swojego słońca, sprawiała wrażenie bezkresnej. Krainy gdzie tylko jest śnieg i lód. Gdzie zima trwa cały rok. A zwierzęta które tutaj występują to Tauntumy. Jednym słowem Martwa planeta, na której życie bez techniki nie byłoby możliwe. A jednak rada Jedi zdecydowała się tutaj utworzyć enklawę dla kilkunastu młodych padawanów. To był główny cel misji trojga Jedi którzy zostali przydzieleni do tego zadania. Chociaż teraz na głowie mieli inne problemy niż enklawa, inni uczniowie czy nawet mistrz Yoda. Oni teraz walczyli o swoje życie, które było zagrożone przez kilka zdalniaków. Które odpowiednio zmodyfikowane atakowały teraz zacięcie, grupkę która właśnie wyruszyła na patrol...

** ** **

Wśród otaczającej bieli, bez problemu dało się zauważyć jak osiem zdalnie sterowanych droidów w kolorze czerni lewituje wokół grupki młodych osób zasypując ją gradem pocisków o sile która nie mogła zabić ale spowodować ból i to nie mały mogła bez problemu, wystarczyłoby że któreś z nich nie sparowało by, a przekonali by się na własnej skórze jak boli rozgrzana do miliona stopni plazma w postaci laserowego bolta w kontakcie ze skóra. Na razie nie groziło to nikomu z ich czwórki, każdy sobie radził. Pierwsze dwa zdalniaki zniknęły w efektownej choć niegroźnej eksplozji chwile po tym gdy zderzyły się pchnięte mocą przez dziewczyny. Gdy one odwróciły wzrok w poszukiwaniu następnego celu, przed oczami Kayli śmignął miecz który dzierżył Frei tym samym ratując oczy kobiety przed otrzymaniem strzału prosto w nie. Frei uśmiechnął się od niej przyjacielsko i dalej odbijał nadlatujące strzały. W tym momencie młody Keiran przepełniony mocą, rozpędził się i miękko odbiwszy się od kawałka lodu wyskoczył w powietrze i szybkim cięciem rozpołowił dwa kolejne zdalniaki, niestety za cel obrał go kolejny co spowodowało że młodzieniec musiał skryć się z zaspą by laserowe wiązki nie przy smaliły mu niczego. Zostały jednak szybko wyeliminowane ponieważ nie stanowiły żadnego zagrożenia, Frei był szybki zasłaniając się skutecznie mieczem podbiegł do dwóch kolejnych i już po chwili u jego stóp leżały cztery połówki zdezaktywowanych brutalnie droidów. Lili także zrobiła użytek ze swojej mocy szybkie pociągnięcie zdezorientowało na tyle droida ze przez chwile jego czujniki musiały „wysilić” by ponownie zlokalizować cele, jednak już było za późno bo miecz który przecinał powietrze, natrafił także na korpus drioda. Ostatni spłonął kiedy odbity strzał prosto w niego przebił się przez jego cienki pancerz penetrując centralny układ napędowy, powodując awarie repulsorów tym samym osunięcie się w miękkie objęcia śniegu. Już było po wszystkim, chwila strachu, koncentracji i walki. Ale już koniec.
Zza pagórka wyłonił się mistrz Dune.
-Brawo, Brawo młodzieniaszki. Mistrz Yoda byłby z was dumny. Pokonaliście droidy bez problemów. Ale zabrakło wam koordynacji jako drużyna. Pamiętajcie, chociaż wiem że każdy z was coś przeżył. Jedni mniej a inni aż nadto jak na tak krótkie życie to musicie pamiętać że zawsze u waszego boku stoi ktoś kto jest waszym sojusznikiem, kto broni twoich pleców i ufa że ty chronisz jego. Dlatego praca zespołowa jest tak ważna.
Po kolei patrzył każdemu w oczy sprawdzając czy zrozumieli. Zatrzymał wzrok na Lili troszeczkę dłużej....
-Zrozumieliście? Jeżeli tak to odwołuje dzisiejszy patrol. Macie czas na trening, nie tylko zdolności bojowych ale także chociażby trening żołądka, bo właśnie w enklawie uruchomiliśmy kuchnie i szykuje się wspaniały posiłek.
Uśmiechnął się szeroko do wszystkich a Freia który stał najbliżej niego poklepał po plecach po przyjacielsku.
-Chodźcie bo nam wszystko zjedzą żołnierze....
Ruszył szybko prowadząc ich do jadalnie ale oni sami wiedzieli jak trafić chociażby po smakowitych zapach których nie czuli już od czasów opuszczenia Coruscant. Zasiedli przy jednym okrągłym stole. Po chwili podano coś co wyglądało jak mięso i sałatkę. Ale w smaku okazało się o niebo lepsze niż w wyglądzie. Gdy posiłek był skończony mistrz pożegnał się z wami.
-Miłego dnia, idę porozmawiać ze zwiadowcami może znaleźli coś ciekawego. Ale teraz zostawiam was samych. Poznajcie się wreszcie może. Aha..... byłbym zapomniał od teraz mieszkacie w jednym pokoju. Wszyscy....
Po tych słowach wyszedł zostawiając was w małym zdumieniu. Przyniesiono deser, smaczne kalamariańskie owoce w smaku przypominały brzoskwinie ale były o wiele smaczniejsze.
-Smacznego wszystkim.
Krzyknął jeszcze któryś z klonów, który obecnie robił za kucharza.... A milczenie przedłużało się w nieskończoność....

29-05-2007, 12:58	#10
Corran Reputacja: 1	*Light Side of the Force* Hoth, ta niegościnna planeta nazywana często lodowym więzieniem zalana teraz blaskiem swojego słońca, sprawiała wrażenie bezkresnej. Krainy gdzie tylko jest śnieg i lód. Gdzie zima trwa cały rok. A zwierzęta które tutaj występują to Tauntumy. Jednym słowem Martwa planeta, na której życie bez techniki nie byłoby możliwe. A jednak rada Jedi zdecydowała się tutaj utworzyć enklawę dla kilkunastu młodych padawanów. To był główny cel misji trojga Jedi którzy zostali przydzieleni do tego zadania. Chociaż teraz na głowie mieli inne problemy niż enklawa, inni uczniowie czy nawet mistrz Yoda. Oni teraz walczyli o swoje życie, które było zagrożone przez kilka zdalniaków. Które odpowiednio zmodyfikowane atakowały teraz zacięcie, grupkę która właśnie wyruszyła na patrol... Wśród otaczającej bieli, bez problemu dało się zauważyć jak osiem zdalnie sterowanych droidów w kolorze czerni lewituje wokół grupki młodych osób zasypując ją gradem pocisków o sile która nie mogła zabić ale spowodować ból i to nie mały mogła bez problemu, wystarczyłoby że któreś z nich nie sparowało by, a przekonali by się na własnej skórze jak boli rozgrzana do miliona stopni plazma w postaci laserowego bolta w kontakcie ze skóra. Na razie nie groziło to nikomu z ich czwórki, każdy sobie radził. Pierwsze dwa zdalniaki zniknęły w efektownej choć niegroźnej eksplozji chwile po tym gdy zderzyły się pchnięte mocą przez dziewczyny. Gdy one odwróciły wzrok w poszukiwaniu następnego celu, przed oczami Kayli śmignął miecz który dzierżył Frei tym samym ratując oczy kobiety przed otrzymaniem strzału prosto w nie. Frei uśmiechnął się od niej przyjacielsko i dalej odbijał nadlatujące strzały. W tym momencie młody Keiran przepełniony mocą, rozpędził się i miękko odbiwszy się od kawałka lodu wyskoczył w powietrze i szybkim cięciem rozpołowił dwa kolejne zdalniaki, niestety za cel obrał go kolejny co spowodowało że młodzieniec musiał skryć się z zaspą by laserowe wiązki nie przy smaliły mu niczego. Zostały jednak szybko wyeliminowane ponieważ nie stanowiły żadnego zagrożenia, Frei był szybki zasłaniając się skutecznie mieczem podbiegł do dwóch kolejnych i już po chwili u jego stóp leżały cztery połówki zdezaktywowanych brutalnie droidów. Lili także zrobiła użytek ze swojej mocy szybkie pociągnięcie zdezorientowało na tyle droida ze przez chwile jego czujniki musiały „wysilić” by ponownie zlokalizować cele, jednak już było za późno bo miecz który przecinał powietrze, natrafił także na korpus drioda. Ostatni spłonął kiedy odbity strzał prosto w niego przebił się przez jego cienki pancerz penetrując centralny układ napędowy, powodując awarie repulsorów tym samym osunięcie się w miękkie objęcia śniegu. Już było po wszystkim, chwila strachu, koncentracji i walki. Ale już koniec. Zza pagórka wyłonił się mistrz Dune. -Brawo, Brawo młodzieniaszki. Mistrz Yoda byłby z was dumny. Pokonaliście droidy bez problemów. Ale zabrakło wam koordynacji jako drużyna. Pamiętajcie, chociaż wiem że każdy z was coś przeżył. Jedni mniej a inni aż nadto jak na tak krótkie życie to musicie pamiętać że zawsze u waszego boku stoi ktoś kto jest waszym sojusznikiem, kto broni twoich pleców i ufa że ty chronisz jego. Dlatego praca zespołowa jest tak ważna. Po kolei patrzył każdemu w oczy sprawdzając czy zrozumieli. Zatrzymał wzrok na Lili troszeczkę dłużej.... -Zrozumieliście? Jeżeli tak to odwołuje dzisiejszy patrol. Macie czas na trening, nie tylko zdolności bojowych ale także chociażby trening żołądka, bo właśnie w enklawie uruchomiliśmy kuchnie i szykuje się wspaniały posiłek. Uśmiechnął się szeroko do wszystkich a Freia który stał najbliżej niego poklepał po plecach po przyjacielsku. -Chodźcie bo nam wszystko zjedzą żołnierze.... Ruszył szybko prowadząc ich do jadalnie ale oni sami wiedzieli jak trafić chociażby po smakowitych zapach których nie czuli już od czasów opuszczenia Coruscant. Zasiedli przy jednym okrągłym stole. Po chwili podano coś co wyglądało jak mięso i sałatkę. Ale w smaku okazało się o niebo lepsze niż w wyglądzie. Gdy posiłek był skończony mistrz pożegnał się z wami. -Miłego dnia, idę porozmawiać ze zwiadowcami może znaleźli coś ciekawego. Ale teraz zostawiam was samych. Poznajcie się wreszcie może. Aha..... byłbym zapomniał od teraz mieszkacie w jednym pokoju. Wszyscy.... Po tych słowach wyszedł zostawiając was w małym zdumieniu. Przyniesiono deser, smaczne kalamariańskie owoce w smaku przypominały brzoskwinie ale były o wiele smaczniejsze. -Smacznego wszystkim. Krzyknął jeszcze któryś z klonów, który obecnie robił za kucharza.... A milczenie przedłużało się w nieskończoność.... __________________ Dyplomata to ktoś, kto mówi ci abyś poszedł do diabła, a ty cieszysz się na podróż...**