Raptem minął Michałowi szok związany z faktem, że jego własna mama ma jakieś seksistowskie tajemnice z wiecznie nadętą Kasią a nagle znalazł się w towarzystwie kultysty Chaosu. Zachowywał się on jakby znalazł się w roju, świątyni, azylu. Zupełnie bez skrępowania posługiwał się mroczną mową, to, że znał ją także pan Zbyszek jasno dowodziło, że zarówno zwierzoludzie jak i wojownicy Chaosu posługują się tym samym językiem. Oczywiście, Kasia dzieląc sypialnię ze zwierzoludziem nie mogła nie przesiąknąć alfabetem sił nieczystych. Wiele się wyjaśniało.

Kilka pytań pozostawało bez odpowiedzi, jak na przykład to, czy kultystami są jedynie znajomi i współpracownicy Zbyszka czy może to właśnie każdy Niemiec jest chaosytą i wciąga do sekty porządnego człowieka, gdy trafi na podatny grunt? Jedno było natomiast zupełnie klarowne. Franz musiał być obserwowany, a najlepiej nawet podsłuchiwany. Jednak czy można było zaufać Kasi?
- Nie możemy iść do nawiedzonego domu. Trzeba przypilnować tego - kiwnął głową Michał na gościa ściskającego dłoń Zbyszka na chwilę przerywając szept.
- Pójdziemy za nimi. Rozumiesz, co on mówi, prawda? Chodź, wszystko ci powiem.

Następnie podążył oglądając się wokół do salonu, z którego okno wychodziło na podwórze, którego piękno kalał teraz obraz zjednoczonych wyznawców Chaosu. Chłopiec obserwował scenę kryjąc się za szorstkim oparciem kanapy.
-Upiór porywa dzieci, bo porwał przecież Alka, no nie? I teraz Alek jest duchem. A Upiór, choć to może nie upiór, żyje tylko dlatego, że czegoś strzeże. Czegoś, co gromadził za życia. No i ja znalazłem mapę, z którą pan Zbyszek ciągle chodzi. Na mapie ma zaznaczony skarb i w ogóle inne dziwne rzeczy w okolicy.

Wzrok Michała przyciągnęła miseczka z iryskami. Momentalnie do oczu dołączyły dłonie i usta.
- Mniam. No... I ten. Nie gniefaj siem. Zpyszek jes sły, to i Franz tesz pefnie a razem czegoh, gulp, tu szukają. Ja wiem, że to właśnie skarb Upiora ich tu sprowadził. jak zabiorą skarb to zabiorą Upiora, żeby mógł porywać dzieci w miejscach, które oni sami wybiorą. Musimy ich śledzić, dowiedzieć się od czego zamierzają zacząć.