-Jest to możliwe, mogą chcieć zdobyć żywność. Rajtar potwierdził obawy krasnoluda.
- Rozkaz to rozkaz. Mężczyzna wzruszył ramionami
- Możliwe że dym zwrócił uwagę regimentu dragonów. Oberszter Wilhelm von Arnim z Wolfenbura powinien obozować niedaleko. Miał rozkaz czyścić okoliczne trakty. Widząc, że zebrani chłopu i dziewka przed wykonaniem każdej czynności spoglądają na starce, jak by pytali go o zgodę. Rajtar zwrócił się wprost do niego.
- Najlepszą izbę i czystą pościel zorganizujcie dla Pana, a nagroda Was nie ominie. Byle rychło!
Następnie zwrócił się do żołnierza,
- Dzięki Wam, ale chwilowo wytrzymam, a i Wasz medyk gotów służyć mi swoimi talentami.
- Co do waszego pytania, w jukach jeszcze jeden ładunek powinien zostać odpowiedział szlachcicowi. Kompletnie ignorując łowcę, który wyszedł z gospody.

Norin próbował zagadać do pobratymców. Ci jednak przepychali i roztrącali chłopów gromadzących się na wejściu i nie zwracali zbytnio na niego uwagi. Może to i nawet lepiej, gdyż powszechnie wiadomo, że ta rasa skora jest do awantur i gniewu. Szczególnie gdy, któryś z jej przedstawicieli poczuje się urażony. Kto Wie, czy złapanie za młot nie potraktowaliby jako groźby i wyzwania. Choć nie takie były przecież intencje czeladnika run. Jedynie Bardin nie odwracając odpowiedział.
- Zielonoskórzy zasmakują Naszej stali jeśli staną nam na drodze. Bywaj Norinie synu Rogara. Sztolnia na nasz czeka, kopalnie trzeba przejąć, bogactwo czeka. Powodzenia.
W tym czasie kolejni chłopi zaczęli gromadzić się w karczmie. Nie widać, żeby jakoś szczególnie się bali. Milczą słysząc o zbieraniu uzbrojenia i budowaniu barykad, większość z nich patrzy na starca.
Jedynie ten mały rudzielec próbował jeszcze opowiadać. Pochwalony przez Lenarta nabrał śmiałości.
- No, odważny raz ja nawet na wilka się rzuciłem, a on taki czarny był i W tym momencie przerwano mu jednak, zatykając mu buzię i odciągając za drzwi.
- starczy!, siostry szukaj!

W tym czasie Sandrus udał się do miejsca, gdzie zmarł elf. Ciała i jego rzeczy już nie było. Wieśniacy musieli je już zabrać. Jednak jedna leżącą w błocie gwiżdżącą strzałę przegapili. Obecnie w osadzie panuje spokój, nie dostrzegasz nic niepokojącego. Jedynie w oddali przy lesie powoli zaczyna unosić się mgła.