| Mariusz Leszczyński
Mariusz groźnym spojrzeniem obarczył wszystkich maruderów, co to z szykowaniem obrony się nie śpieszyli, trzeba im chyba więcej alarmów fałszywych, aż bez mrugnięcia wykonywać polecenia bedą - pomyślał - nie czas i miejsce jednak na to. Jak tylko jednak wieści od Bohdana usłyszał zaraz mu gniew przeszedł
Dobrześ się sprawił Bohdanie. - Powiedział, ciesząc się przy tym ogromnie.
Słuchajcie wszyscy, zaszczyt ogromny nas właśnie spotkał. Z samym Księciem Michałem Wiśniowieckim spotkamy się niedługo i chciałbym, aby każdy z Was do spotkania tego przygotował się najlepiej jak umie. Pół godziny, przeto Wam daję abyście się oporządzili. Co prawda nie na paradę jedziemy, ale też nie chciałbym, aby Książe obdartusów jakichś dostrzegł. Tak więc do czyszczenia, cerowania, bród zgolenia i innych niezbędnych czynności teraz się zabierzcie. Spotkanie wszak niespodziewane, ale zadość wszystkim powinnościom uczynić nam trzeba, aby przebiegło bez zarzutu.
Nie było dotąd takiej potrzeby, by ładnie i schludnie wyglądać, bo my tu na Turka jedziem, więc niepotrzebne takie zabiegi były. Ale skoro już na drodze naszej z tak wyśmienitą osobistością przyjdzie się spotkać, to nie chciałbym się wstydzić za kogokolwiek. Dobrze się sprawdźcie, wstydu mi nie przynieście a i nagroda Was za to nie ominie.
Do Wladimira zaś rzekł:
Pomóż Waszmość, wszak bardziej jesteś obyty ze dworem. Etykiety dopilnować nam trzeba i tak poprowadzić spotkanie, aby bez zarzutu przebiegło. Kto wie, może w przyszłości dane nam będzie ponownie się z Księciem spotkać - przeto pierwsze wrażenie jak najlepsze trzeba na nim zrobić. Na rady i pomysły wszelakie słuchu nadstawiam. Nie wiem czy lepiej będzie jak spróbujemy we dwóch się z Księciem zapoznać, czy też i innych szlachciców takich jak Wurst czy Studziński ze sobą na przywitanie Księcia zabrać?
Specjalnie na tą okazję włożył strój swój najlepszy. W czasie, który swym ludziom na przygotowanie zostawił, baczył czy, aby każdy, choć stara się swój wygląd poprawić a jak marudera napotkał, co to nic nie chciał zrobić, to karcił takiego, aż mu ochota na wymigiwanie się od poprawy wyglądu przeszła.
Gdy kolumna już ruszyć miała - ostatnie poprawki wprowadził. Obszarpańców (jeśli który jeszcze tak wyglądał) w sam środek oddziału wcisnął tak, aby ich nikt nie widział. Co bardziej reprezentatywnych na przód wystawił i z boków, co by resztę nieco przysłonili. |