Drachia
Sonya w ciszy wysłuchała opisu lochów. Zadała kilka pytań, w końcu skinęła głową.
- To mi bardzo pomoże. - Powiedziała do dziewczyny
- zostań tu, ja muszę… porozmawiać z pozostałymi.
Wychodząc na korytarz rozejrzał się w obie strony sprawdzając, czy ktoś nie patrzy. Drachia została sama. Mogła się domyślić, że ta… rozmowa z pozostałymi była tylko wymówką.
John i Tong
W końcu po kilku minutach błądzenia znaleźli Jaxa. Siedział przykuty do ściany. Nie wyglądał najlepiej. Na wpół drzemał. Połowę twarzy miał pokrytą zakrzepłą krwią. Prawą ręką odruchowo osłaniał bok, najwyraźniej miał połamane żebra. Do tego multum zadrapań i siniaków.
Gdy komandosi sprawdzali drzwi ocknął się.
- Co się dzieje?
- Przyszliśmy po ciebie, trzymaj się.
Widząc porządne kraty i toporny wręcz zamek, John wiedział, że nie da rady przestrzelić. Tong wyjął igłę i pokazał.
- Umiesz otwierać? Na filmach to łatwe.
- To idź po Cage’a, niech otworzy. - Warknął John wiedząc, że zabawa prowizorycznym wytrychem może zająć więcej czasu niż inne metody. Ogląda własnie zawiasy.
- Jakby podważyć to zdjęlibyśmy kratę z zawiasów. Potrzebujemy jakieś belki.
- Coś chyba było w sali tortur - mruknął Tong.
- Zaraz wracamy.
Po kilku kolejnych minutach udało się im wyłamać belkę z ławy do dodawania wzrostu klientom tutejszego spa.
- Na trzy…
- Czekaj, na trzy i potem ciśniemy, czy raz, dwa i ciśniemy?
- Teraz!
Stęknęli z wysiłku, krata ze zgrzytem zeskoczyła z zawiasów. Kilka chwil potem już stała oparta o ścianę, a komandosi oglądali łańcuchy. Były solidne, ale powinno dać radą je przestrzelić. Jedynym problemem byłby huk. Choć w zasadzie i tak coś długo nikt ich nie niepokoił.