Mira

Choć Carmen nigdy nie czuła się dobrze na przyjęciach, dzięki naukom starej hrabiny Stone, potrafił świetnie wpasować się w towarzystwo snobów i szlachty. Przechodziła się teraz między nimi w swojej strojnej sukni, znów stając się jedną z nich. Przynajmniej na parę godzin. I tylko odkryte, długie nogi mogły ją nieco odróżniać od innych, zakutych od głowy po stopy w koronki dam, ale... czy któraś z nich była w stanie pochwalić się tak zgrabnymi łydkami akrobatki? Wszak kryć taki skarb pod fałdami sukni byłoby niemal przestępstwem...


Carmen mrugnęła do mężczyzny szelmowsko, jakby przypominając o wspólnych tajemnicach. W tak eleganckim wydaniu jeszcze jej nie widział, toteż syciła się jego spojrzeniem. Ciekawe tylko czy dalej by tak patrzył, gdyby wiedział, że pod jej pedantycznie ułożoną fryzurą drzemie ukryty Baron? Na samą myśl o afekcie między agentem a jej wężem, dziewczyna uśmiechnęła się lekko.

Oparła dłoń na biodrze, gdzie wciąż jeszcze miała ślad po bełcie, którym Orłow w nią trafił podczas pogoni i wyprostowała się dumnie, prezentując podkreślony gorsetem biust.

 

__________________
Konto zawieszone.