Perspektywa pływania bardzo Perłę ucieszyła, choć nie w smak było jej podlizywanie się Talomana bosmanowi. Skoro Scourge postanowił mieć w nich wrogów, mermenka nie widziała dla niego innej przyszłości niż bycie karmą dla rekinów. A nie opłaca się być miłym dla chodzących trupów...

Zamerdała z podniecenia ogonem, wpatrując się w krystalicznie przejrzystą, kuszącą wodę. Oprócz okazji do pohasania w swoim naturalnym środowisku, miała nadzieję, że ocean zmyje z niej zakrzepłą krew, jaką łysy mag namaścił ich czwórkę rano, przed wyjściem na pokład. Rytuał napełnił Perłę jakimś dziwnym, wewnętrznym ciepłem i sprawił, że poczuła się fizycznie lepiej, ale jednocześnie pozostawił w jej duszy jakieś nieprzyjemne, lepko-mroczne uczucie, zdające się pogłębiać wrodzone złe skłonności zaklinaczki. Może kąpiel w słonej wodzie mogła trochę pomóc w osłabieniu ubocznych skutków tej czarnej magii?

Perła kiwnęła głową goblinowi, że zgadza się na przedstawiony plan i dała nura przez burtę. Na kraby miała sprytny pomysł: wiedziała, że takie morskie zwierzątka są dość płochliwe, dlatego nie zamierzała się za nimi uganiać - tylko kiedy zauważy jakiegoś, sięgnąć po niego za pomocą magii z bezpiecznej odległości. Przy odrobinie szczęścia mały gnojek nie będzie nawet wiedział, co go złapało, a nawet jak zwieje do jakiejś dziury, dłonią maga będzie go łatwo z niej wygrzebać.

A skoro byli już na rafie, Perła zamierzała rozejrzeć się za jakimiś małymi i cennymi znajdkami. Jeśli rozbijały się tu poprzednie statki, to kto wie, co mogło spoczywać w koralowcach?