Dziewczyna prawie upadła, odepchnięta przez drzwi, na które napierała całym ciałem, jednocześnie nucąc jakąś piosenkę i bijąc je w rytm zamkniętą dłonią.

— U... uważaj. — jęknęła na powitanie. — Tata wołał nas na dół... jest w kuchni.

Czekała, żeby zejść za bratem. Mógłby przeprosić, ale pewnie nie przeprosi.