Gdzieś pod Bastionem

Błotnista ziemia rozchlapywała się na boki, gdy kopyta uderzały o nią w pędzie. Narastająca ulewa doskwierała coraz bardziej, ale dla Konstantyna być może stanowiła sojusznika. Goniący go patrol jeźdźców mógł łatwiej zgubić chłopaka, niestety to samo tyczyło się jego; nie był do końca pewien, dokąd jedzie. Była noc, ledwo w porę zebrał się na konia, gdy pojawiły się goblinoidy, do tego deszcz...

Nagle na horyzoncie zarysowała się łuna światła. Gdzieś na wzgórzu. Konstantyn pomyślał, że może to być obóz Hordy i należało ominąć go szerokim łukiem, jednak po chwili rozległy się krzyki we wspólnej mowie. Jakiś mężczyzna wydawał rozkazy, na górze toczył się walka. Wyostrzając zmysły niczym sarna, którą gonią wilki, chłopak zorientował się, że nie słyszy już za sobą powarkiwań pędzących worgów.

Ogłoszenie duszpasterskie:

Nastąpiło trochę zmian. Pan Elf nie gra już Szafranem, który został postacią niezależną. Zmieniliśmy również system. Zamiast Advanced Dungeons & Dragons 2ed, gramy na Warhammerze 2ed. Świat, uniwersum, pozostają te same. Plan poprowadzenia drugiej części również pozostaje ten sam.

Męczyłam się prowadząc D&D, więc postanowiłam przejść na coś, co dobrze znam i w czym się nie pogubię oraz nie potrzebuję co chwila sprawdzać zasad. Głupio mi, że nie posłuchałam wcześniej sondy :<

Dziękuję za uwagę